Moda olimpijska

28 lipca 2012 57 komentarzy

Wczorajsza uroczystość otwarcia igrzysk olimpijskich w Londynie przyciągnęła moją uwagę nie tylko ze względu na świetne, choć nieco przydługie widowisko. Obowiązki blogowe nakazywały przyjrzeć się także strojom galowym poszczególnych ekip. Przemarsz przez płytę stadionu, to bodaj jedyna okazja, kiedy ekipy poszczególnych krajów powinny pokazać się w tej najbardziej eleganckiej wersji uniformu olimpijskiego. Zazwyczaj ekipy olimpijskie dysponują trzema rodzajami ubioru: galowy/defiladowy, casualowy i sportowy. Ten ostatni, to oczywiście strój, w którym występują podczas zawodów. Podczas wczorajszego otwarcia igrzysk, większość ekip narodowych wystąpiła w strojach galowych, ale były też takie reprezentacje, które przemaszerowały kolokwialnie mówiąc ?w dresach? a nawet w gumiakach (reprezentacja Czech).

Moda w sporcie profesjonalnym od dłuższego czasu odgrywa coraz większe znaczenie. Stroje dla zawodowych tenisistek projektowało już wielu uznanych projektantów i projektantek (m.in. Stella McCartney), które z odzieżą sportową nie miały nic wspólnego. Trend ten widoczny jest także w strojach olimpijskich, które stają się łakomym kąskiem dla wielu firm z branży mody. Sport jest doskonałym narzędziem do promocji marek, których styl choć trochę opiera się na aktywnym trybie życia.

Uniformy dla olimpijczyków z Londynu przygotowywało wiele uznanych firm i nazwisk. Reprezentację Stanów Zjednoczonych ubiera marka Ralph Lauren, dla Włochów stroje zaprojektował Giorgio Armani, dla Wielkiej Brytanii Stella McCartney, a reprezentację Holandii ubrała firma Suitsupply.

Za uniformy polskich olimpijczyków odpowiada w tym roku polska firma 4F. Jest to marka o typowo sportowym charakterze, więc gdy kilka miesięcy temu dowiedziałem się, że przygotują oni także ubiory galowe, to nie spodziewałem się niczego dobrego i tak też się stało. Zresztą uniformy polskich olimpijczyków nigdy nie wybijały się ponad przeciętność. Gdybyśmy porównali stroje galowe z wczoraj oraz te z poprzednich 3-4 letnich olimpiad, to właściwie mielibyśmy problem z identyfikacją, kiedy poszczególne kolekcje były zaprojektowane. Rok temu, czy dwanaście lat temu ? nie ma znaczącej różnicy. To, co wczoraj mogłem obejrzeć trudno nazwać nowoczesną modą o charakterze sportowym i równie dobrze mogłaby to być kolekcja z olimpiady Sydney 2000, a nie Londyn 2012. Zdecydowanie jest to cofnięcie się w czasie. Nie zamierzam się czepiać strojów sportowych, bo nie odbiegają one znacząco od pozostałych reprezentacji, ale te galowe wypadły wczoraj kiepsko. Projektanci 4F poszli na łatwiznę i postawili na dosłowną interpretację barw narodowych, dzięki czemu już któreś z kolei igrzyska obserwujemy polskich sportowców w białych garniturach. Co gorsza, panowie otrzymali do tych garniturów czerwone buty. Zabrakło tylko czerwonych krawatów i czerwonych poszetek. Na szczęście.

Na modzie damskiej nie znam się zbytnio, ale moim zdaniem nasze dziewczyny prezentowały się bardziej jak dojrzałe panie przed 40, a nie jak młode, pełne energii sportsmenki. Te maki, te sukienki w kolanko. Jedynie Agnieszka Radwańska w porę się zorientowała o co chodzi i na kilka dni przed rozpoczęciem igrzysk poprosiła o skrócenie sukienki o dobre 15 cm, co wyszło jej na dobre.

Oczywiście były również ekipy, które wypadły gorzej od nas (m.in. cały świat wyśmiewa stroje Kanady), ale zdecydowanie więcej było takich, które zaprezentowały nowoczesną i elegancką modę opartą na stylu sportowym, ale nie w dosłownym znaczeniu. Reprezentacje, które zwróciły moją uwagę zaprezentowały męskie kolekcje oparte na klasycznej klubowej elegancji, a więc stroju składającego się przede wszystkim ze sportowej marynarki w ciemnym kolorze, z emblematami i naszywkami oraz z kontrastowymi spodniami typu chino. Moim zdaniem taka koncepcja ubioru galowego doskonale sprawdza się właśnie w przypadku sportowców. Jest elegancko, ale ze sportowym luzem. Powrócę jeszcze do kolorystyki. Zaprezentowane poniżej stroje, za wyjątkiem Holandii, pokazują, że niekoniecznie w stroju galowym trzeba w sposób jednoznaczny odwoływać się do barw narodowych. Przykład polskich sportowców pokazuje, że nie był to dobry pomysł.

Moim faworytem jest reprezentacja Australii, dla której ubrania zaprojektowała australijska sieciówka Sportscraft. Ciemna zieleń połączona z bielą i złotymi akcentami wygląda bardzo dobrze. Wiele kontrowersji wśród amerykańskich polityków wzbudzały stroje reprezentacji USA, które jak się okazało wyprodukowane zostały w Chinach. Oczywiście zaprojektował je sztab marki Ralph Lauren. Moim zdaniem to również jedna z najlepszych kolekcji z wczorajszego otwarcia igrzysk. Jedynie te berety nie wzbudzają mojego entuzjazmu. Ciekawe stroje z pomarańczowym akcentem zaprezentowała reprezentacja Holandii. Za ich stroje odpowiedzialna była marka holenderska marka Suitsupply (taka ichniejsza Vistula). Z kolei Korea Południowa pokazała, że nawet sportowa marka, jaką jest Fila potrafi zaprojektować eleganckie stroje. Sportową elegancję zaprezentowała również reprezentacja Hong Kongu, dla której stroje przygotowała brytyjska marka Kent&Curwen.