„Kingsman” – dobrze ubrane kino akcji

Już przy okazji zeszłorocznej recenzji filmu „Wielkie piękno” wspominałem, że w ostatnich latach bardzo rzadko chodzę do kina i przez ostatni rok nic się w tej kwestii nie zmieniło. Tym razem również skusiłem się na film, który zapowiadał się jako ten z gatunku „dobrze ubranych”.

PRAWIE JAK BOND, ALE NIEZUPEŁNIE

Film „Kingsman: Tajne służby” jest klasycznym pastiszem kina szpiegowskiego, choć początkowo nie jest to tak oczywiste. Porównania do serii z agentem 007 nasuwają się samoistnie od pierwszych minut, nie tylko ze względu na fabułę, ale także całą otoczkę. Są więc i tutaj gadżety szpiegowskie, dobre alkohole, angielskie poczucie humoru i oczywiście eleganckie stroje. Tylko jakby pięknych kobiet mniej niż u Bonda.

Głównym wątkiem „Kingsmana” podobnie jak wielu innych filmów z tego gatunku kinowego jest oczywiście walka dobra ze złem. W roli tego złego występuje znakomity Samuel L. Jackson grający rolę szalonego potentata technologicznego, który za pomocą swojej globalnej sieci telekomunikacyjnej i manipulacji świadomością ich użytkowników, postanawia przejąć władzę nad światem. Chce sterować agresją ludzi by wzajemnie się zabijali zmniejszając  tym samym populację  na świecie. Uważa, że tylko w tak da się uchronić ziemię przed zagładą.

W roli dobrego występuje organizacja Kingsman, która jest niezależną, elitarną i zamkniętą grupą świetnie wyszkolonych agentów specjalnych działających na całym świecie. Funkcjonują pod przykrywką pracowni szycia miarowego, zlokalizowanej przy najbardziej prestiżowej ulicy krawieckiej na świecie, czyli Savile Row. Do wąskiego grona agentów Kingsmana, nowi członkowie przyjmowani są tylko wtedy, gdy jeden z nich zginie, co właśnie ma miejsce. Kandydaci na nowych agentów muszą mieć rekomendację jednego z dotychczasowych członków grupy i taka rekrutacja jest jednym z wątków filmu. Głównym bohaterem ze strony organizacji Kingsman jest Harry Hart (w tej roli znakomity Colin Firth), doświadczony agent występujący pod pseudonimem Galahad. Jego kandydatem na miejsce zabitego agenta Lancelota jest syn jednego z poległych kilkanaście lat wcześniej współpracowników (zresztą Harry obwinia się za jego śmierć). Eggsy jest przeciwieństwem swoich konkurentów. Nie pochodzi z rodziny szlacheckiej, nie ukończył dobrej szkoły, ma kłopoty prawem, a jego wygląd daleki jest od sportowej elegancji prezentowanej przez jego rywali. Mimo tego Galahad w niego wierzy i bierze żółtodzioba pod skrzydła. Podoba mu się jego nieustępliwość, zadziorność, lojalność i odwaga. Razem podejmują walkę z szalonym potentatem telekomunikacyjnym.

Zresztą cała akcja filmu też jest szalona. Momentami ma się wrażenie jakby scenarzysta z reżyserem zmiksowali kilka różnych filmów po kilku butelkach szkockiej. Jest tu wszystko. Od wątków znanych z filmów obyczajowych (Eggsy i jego sceny rodzinne), przez klasyczne kino akcji, aż po krwawe jatki i absurdalne sceny żywcem wzięte z filmów Tarantino. To jednocześnie hołd i parodia kina szpiegowskiego. Przeciętni widzowie mogą być zaskoczeni tak różnorodną narracją i obrazem, ale sympatycy reżysera Vaughna mogli już to zobaczyć w jego poprzednich produkcjach i na pewno nie będą zawiedzeni. Nie będą też zawiedzeni fani męskiej elegancji, bo temat ten stanowi ważne tło filmu „Kingsman” i temu chciałbym poświęcić więcej miejsca.

BRYTYJSKA KLASYKA W NAJLEPSZYM WYDANIU   

To faktycznie jeden z najlepiej ubranych filmów ostatnich lat i choćby z tego powodu warto się wybrać, choć przyznam, że ja liczyłem na trochę więcej jeśli chodzi o „eleganckie wątki”. Wspominałem już o tym, że agencja Kingsman działa pod przykrywką londyńskiej pracowni krawieckiej. Za lustrem jednej z przymierzalni ukryte jest tajne pomieszczenie, w którym na ścianach powieszono nie tylko broń i gadżety szpiegowskie, ale także zestawy eleganckich ubrań będących kwintesencją brytyjskiego stylu. To mundury Kingsmanów, bo jak mawia Galahad, „garnitur to zbroja współczesnego dżentlemena”. On sam prawie przez cały film nosi dwurzędowe garnitury, białą koszulę, szelki, białą poszetkę, krawat klubowy i czarne oxfordy (zresztą tajne hasło Kingsmanów brzmi „oxfordy, nie brogsy”).

To brytyjska klasyka w najlepszym wydaniu. Marynarki mają klasyczną długość, nie są zbyt opięte, a spodnie mają dość szeroką nogawkę. Piję tutaj do ostatnich filmów z agentem 007, który trochę zatracił brytyjski styl na rzecz mocno dopasowanych garniturów o krótkich marynarkach i wąskich spodniach. W Kingsmanie te garnitury faktycznie wyglądają tak, jakby wyszły spod igły jednego z brytyjskich krawców. Zresztą nie tylko garnitury zasługują na słowa uznania. Piękny zestaw koordynowany ma na sobie Colin Firth w scenie gdy odwiedza swojego filmowego przeciwnika w jego rezydencji. Ubrany jest w aksamitną bonżurkę, spodnie w kratę, białą koszulę z odkrytą listwą i ciemną muchę.

Jeśli miałbym się czegoś przyczepić, to wytknąłbym brzydko zawiązane krawaty praktycznie w każdej stylizacji. No i Eggsy w garniturze. Przykro to pisać, ale niestety w tym stroju wygląda jak nastolatek przebrany za dorosłego, a nie agent specjalny. Często mówi się, że w garniturze każdy dobrze wygląda, ale sceny z młodym Kingsmanem ewidentnie temu przeczą. Oczywiście nie umniejsza to jego niezłej roli.

Z kolei dość niespodziewanie wyjątkowo dobrze wypadł Samuel L. Jackson przebrany za nastolatka. Jego rola sepleniącego szaleńca technologicznego jakoś pasuje do sportowych butów, czapek z daszkiem, polówek z postawionym kołnierzem i krzykliwych kolorów.

CZY BOND UBIERAŁ SIĘ LEPIEJ?

Bardzo ciekawe jest pochodzenie ubrań i dodatków agentów Kingsman. To prawdopodobnie jedyny tak duży projekt w historii kina. Przy tego typu produkcjach zazwyczaj wygląda to tak, że producenci filmu podpisują umowy z wieloma markami (w tym odzieżowymi), które chcą ulokować swoje produkty w filmie by móc później to wykorzystać w celach promocyjnych. Oczywiście filmowcy biorą za to dużą kasę. Tak od lat dzieje się w filmach z Bondem. Tam na pierwszy plan zawsze wychodzą marki alkoholowe, motoryzacyjne i zegarkowe, bo z nimi realizowane są wysokobudżetowe kampanie, ale producenci ubrań i butów też chętnie korzystają z tej formy reklamy. W ostatnich latach Bond był ubrany m.in. w produkty takich marek jak: Tom Ford, Crockett&Jones, Church’s, Barbour, Billy Reid, Turnbull&Asser, John Smedley, N.Peal, Dents, Albert Thurston, Levi’s, Adidas, Nike, Converse.

Inny model współpracy wybrali producenci filmu „Wielki Gatsby”, którzy stworzenie strojów powierzyli wyłącznie jednej firmie. Była ta marka Brooks Brothers, która wypuściła limitowaną serię ubrań i dodatków będących replikami egzemplarzy wykorzystanych w filmie. Pisałem o tym tutaj.

KAŻDY MOŻE BYĆ KINGSMANEM

Z kolei producenci filmu „Kingsman. Tajne służby” poszli jeszcze dalej i postanowili stworzyć zupełnie nową markę ubrań i dodatków, by poza wykorzystaniem w filmie, wprowadzić ją do normalnej sprzedaży. Markę nazwano oczywiście Kingsman, a za jej przygotowanie odpowiedzialni byli: projektantka kostiumów  Arianne Phillips oraz MrPorter.com – największy na świecie sklep internetowy z ekskluzywną odzieżą męską. Do sprzedaży trafiło łącznie kilkadziesiąt modeli ubrań i dodatków, które oczywiście dostępne są wyłącznie w wymienionym sklepie internetowym (tu cała kolekcja). Są to dokładnie te same modele, jakie wykorzystano w filmie.

Na uwagę zasługuje także model produkcji poszczególnych rzeczy. Nie wybrano tutaj tanich podwykonawców z Azji, lecz topowych producentów z Wielkiej Brytanii. Garnitury szyje mało znana, ale bardzo ceniona firma Cheshire Bespoke. Kurtki dostarcza Mackintosh. Koszule pochodzą od najbardziej prestiżowej brytyjskiej firmy koszulowej Turnbull&Asser. Krawaty uszyła nie mniej znana firma Drake’s. Buty wyprodukowała manufaktura George Cleverley, parasole Adeney Brigg, kapelusze Locke&Co, zegarki Bremont (polecam wpis analizujący ten film w ujęciu zegarkowym na Chronos24.pl), pióra Conway Stewart, a okulary Cutler&Gross. To absolutnie topowi brytyjscy producenci.

Wyjątkowość tych ubrań i proces ich powstawania możecie zobaczyć tutaj. To nie są rzeczy przy których tylko podmieniono metki z logotypem.  Są to produkty, które powstawały od podstaw według zaleceń projektantki. Ciekaw jestem jak potoczy się historia tej marki. Czy na stałe wejdzie do oferty MrPorter.com, czy zniknie po jednym sezonie? Jedno jest pewne, na film warto się wybrać.