Trudno w to uwierzyć, ale na blogu nie pojawił się jeszcze żaden wpis dotyczący dress code’u, więc pora to nadrobić, bo w skrzynce mailowej bardzo wiele pytań dotyczy tego zagadnienia. Ja tradycyjnie chciałbym zaproponować nieco inne podejście do tematu, a więc poza omówieniem klasycznych zasad kodu ubioru, chciałbym podpowiedzieć w jaki sposób można personalizować ubiór służbowy by nie był on nijaki i bezosobowy, bo to jeden z głównych zarzutów przeciwko zasadom ubioru w miejscu pracy.
CZYM JEST DRESS CODE?
Dress code to angielskie określenie, które już kilkanaście lat temu na stałe weszło do biznesowego języka w Polsce. Według najprostszej definicji jest to po prostu zbiór zasad i wskazówek na temat ubioru w konkretnym miejscu pracy i na konkretnym stanowisku. To rodzaj elementarza z podstawowymi regułami dotyczącymi referencyjnego wyglądu pracownika. Dlaczego jest to tak ważne? Stare powiedzenie mówi, że „jak cię widzą tak cię piszą” i w biznesie nadal jest wyjątkowo aktualne. Firmy które myślą o budowaniu ujednoliconego i profesjonalnego wizerunku muszą zadbać nie tylko o wiedzę i kompetencje swoich pracowników, ale także o to, jak oni wyglądają. Dotyczy to szczególnie stanowisk, które mają bezpośredni kontakt z klientami, kontrahentami czy partnerami. Odpowiedni ubiór buduje profesjonalny wizerunek pracownika i co za tym idzie całej firmy. Oczywiście nawet najlepszy ubiór nie zastąpi kompetencji, wiedzy i doświadczenia, ale na pewno pomaga w wielu zawodowych sytuacjach.
Dress code jest czymś powszechnym w dużych korporacjach (stamtąd się wywodzi, bo przy zatrudnieniu sięgającym kilku tysięcy osób trudno było zapanować nad wizerunkiem wszystkich pracowników), ale coraz więcej małych i średnich firm wprowadza go również u siebie, dostrzegając znaczenie ubioru w relacjach biznesowych. W jednych firmach są to precyzyjnie określone zasady (np. granatowy garnitur i biała koszula) i szczegółowe kilkunastostronicowe instrukcje (tu przykład), a nawet specjalne podręczniki. W innych tylko ogólne wskazówki opisane w kilku zdaniach (tu przykład).
CZY DRESS CODE TO SAMO ZŁO?
Osoby, które po raz pierwszy spotykają się z zasadami eleganckiego ubioru firmowego, bardzo często je krytykują. Jako główne argumenty na „nie” wymieniają: odbieranie pracownikom własnego stylu (wszyscy wyglądają tak samo); nuda kolorystyczna (tylko kilka ciemnych kolorów); brak komfortu (garnitur nadal postrzegany jest jako mega niewygodne ubranie). Z częścią argumentów nie sposób się nie zgodzić, ale zachęcam by podejść do tego nieco szerzej i nie traktować tego wyłącznie jako zło konieczne. Odpowiedni strój to także korzyści dla pracownika – daje pewność siebie w sytuacjach zawodowych i prywatnych, okazuje szacunek do klientów i współpracowników oraz pomaga budować wizerunek profesjonalisty i markę osobistą. Niestety żyjemy w czasach obrazkowych, każdy z nas w mniejszym lub większym stopniu jest oceniany na podstawie wyglądu, więc nie można go ignorować. Niechlujny, źle dobrany strój raczej nie przyniesie ci sukcesów w branżach gdzie wymagany jest co najmniej schludny wygląd.
Klasyczny kod ubioru ma też też wielką zaletę – przestrzegając jego zasad trudno popełnić błąd i ubrać się nieodpowiednio do sytuacji. Przypominacie sobie największe wpadki wizerunkowe polityków? Wszystkie wynikały z braku przestrzegania najprostszych zasad dress code’u. Tylko tyle i aż tyle.
KLASYCZNY DRESS CODE
Klasyczny dress code w przypadku mężczyzn opiera się na ciemnym garniturze (granatowy, grafitowy, szary) i krawacie, jasnej koszuli (najczęściej biała i błękitna) oraz klasycznych półbutach w kolorze czarnym.
Garnituru i koszule Suitsupply, krawaty i poszetka Lancerto, buty Crownhill Shoes
Cechą charakterystyczną ubrań bliskich klasycznym zasadom dress code’u jest to, że są proste, ponadczasowe i neutralne (nie odciągają uwagi od osoby). Sprawdzą się w większości sytuacji zawodowych, z którymi spotyka się na co dzień pracownik dużej korporacji, ale także firm i stanowisk, które wymagają profesjonalnego wizerunku (prawnik, doradca finansowy, negocjator, sprzedawca dóbr luksusowych itp.). Ciemny, klasyczny garnitur połączony z jasną koszulą jest dobry zarówno na co dzień do pracy, jak i na spotkania biznesowe, a nawet kolację z kontrahentami.
Ta prostota ubioru biznesowego ma swoje swoje zalety i wady. Do tych pierwszych bez wątpienia można zaliczyć łatwość tworzenia zestawów. Mając w szafie garnitury granatowe i szare, a do tego koszule białe i błękitne, możecie je dowolnie łączyć nie tracąc czasu na zastanawianie się co będzie do czego pasować. Prosty ubiór pozwala też skupić uwagę rozmówcy, klienta i współpracowników na tobie i tym co masz do powiedzenia, a nie na elementach rozpraszających uwagę. Jeśli chodzi o wady klasycznego dress code’u, to wymieniłem je na początku: brak indywidualizmu w ubiorze, tylko kilka kolorów, ogólnie – nuda.
JAK PODRASOWAĆ KLASYCZNY DRESS CODE?
Klasyczny dress code nie daje dużych możliwości jeśli chodzi o kolory czy ogólnie rezygnację z garnituru na rzecz mniej formalnego ubioru, ale nie jest aż tak źle. Można mieć na sobie wszystko to co trzeba, czyli garnitur, koszulę, krawat i półbuty, ale wcale nie musi to być takie bezosobowe – bo to najczęstszy zarzut przeciwko konserwatywnym zasadom ubioru służbowego. Za pomocą dodatków i subtelnych detali nawet w bardzo klasycznych zestawach można przemycić własny styl, pasje, osobowość i ulubione kolory, a wszystko po to by czuć się ubranym, a nie przebranym.
Podstawy biznesowego dress code’u mówią o tym, że nie powinien on stwarzać barier, że powinien być neutralny, wręcz niezauważalny. Ale dlaczego spersonalizowany kod ubioru nie miałby burzyć tych barier i choć częściowo pokazywać osobowość właściciela?
Poniżej moje subiektywne spojrzenie na detale i akcesoria, które pozwalają subtelnie personalizować ubiór biznesowy.
TKANINA GARNITUROWA
Duże możliwości podkręcenia klasycznego dress code’u daje sama tkanina garnituru. Na wstępie wspomniałem już o tym, że najlepsze kolory biznesowe to granat oraz szarość i tu nie zamierzam namawiać was na zmiany, ale można eksperymentować z wzorem tkaniny. Subtelne kraty, prążki, mikrowzory wprowadzają stylowy smaczek, a całość wciąż pozostaje elegancka i odpowiednia do wielu sytuacji wymagających przestrzegania dress code’u. Ostrzegałbym jedynie przed takimi tkaninami na uroczystych wydarzeniach o charakterze wieczorowym, gdzie krata lub prążki będą po prostu zbyt dandy. Poniżej przykłady tkanin, które mieszczą się granicach biznesowej klasyki.
PODSZEWKA MARYNARKI
Szycie na zamówienie daje wiele możliwości personalizacji nawet najbardziej klasycznych garniturów. Jednym z najpopularniejszych elementów, przy którym klienci pozwalają sobie na mniejsze lub większe szaleństwa są podszewki. Ktoś może powiedzieć co to za poluzowanie formalności, skoro podszewki nikt nie widzi? No niby tak, ale to tak jak z zegarkiem – chowa się cały czas pod mankietem, ale jego właściciel cały czas ma świadomość, że ma tam coś, co sprawia mu frajdę. Podobnie może być z podszewką. Na zewnątrz granatowy klasyk garniturowy, a od wewnętrznej strony podszewka w czaszki, samochody czy postaci z kreskówki. Część firm pozwala także personalizować wewnętrzną stronę kołnierza.
fot. Maciej Gajdur
fot. Grzegorz Pastuszak/Cafardini
SPINKI DO MANKIETÓW
Pięknym i nieco zapomnianym dodatkiem męskiej garderoby są spinki do mankietów. W Polsce w ostatnich dekadach nie cieszyły się jakimś dużym zainteresowaniem, a szkoda, bo jest to subtelny i stylowy dodatek, który pozwala pokazać własne pasje i przemycić ciekawy kolor. Załóżmy, że jesteś fanem koszykówki. Srebrne spinki z piłką koszykową będą dyskretnym dodatkiem pokazujących twoje hobby. Lubisz wędkowanie? Poszukaj spinek z rybą. Pasjonujesz się motoryzacją? Może spinki z wizerunkiem wymarzonego Jaguara E-Type? Jesteś architektem? Na pewno spodobają ci się spinki z zarysem jakiegoś legendarnego budynku lub budowli. Kilka miesięcy temu odkryłem polską firmę Feinfein, która robi piękne spinki według uzgodnionego projektu. Podobno są w stanie zrobić wszystko. W sieci jest także mnóstwo gotowych spinek od kilkudziesięciu do kilkuset złotych.
WPINKI DO BUTONIERKI
Wpinki do butonierki są jeszcze mniej popularne niż spinki do mankietów, aczkolwiek jest wiele firm, które oczekują od swoich pracowników noszenia wpinki z logotypem firmowym. Często widać to na wszelkiego rodzaju targach branżowych, gdzie znaczek w klapie marynarki pozwala zidentyfikować z kim rozmawiamy.
Jeśli pracodawca nie nakazuje wam nosić firmowej wpinki, to nie widzę przeszkód by niepozorną dziurkę w klapie marynarki wykorzystać do spersonalizowania stroju. Malutka wpinka w kształcie motocykla, rakiety tenisowej, piłki golfowej, aparatu fotograficznego czy globusa dyskretnie ujawniają hobby i pasje właściciela, a przy tym mogą być elementem zaczepnym do rozmowy.
KRAWAT I POSZETKA
Jeśli chodzi o krawaty, to „inności” można szukać w fakturach i materiałach np. zamiast najpopularniejszego jedwabiu wybrać grenadynę, wełnę czy kaszmir. Z daleka wyglądają bardzo klasycznie, a dopiero z bliska widać, że nie jest to zwykły klasyczny krawat. Drugim sposobem na personalizację mogą być krawaty z ciekawym wzorem np. małe żaglówki, skutery, zwierzaki, akcenty sportowe. To samo można zrobić z poszetką. Takim subtelnym detalem pokazujemy, że również w ubiorze biznesowym jest miejsce na odrobinę koloru i prywatne pasje.
WIZYTÓWKI
W dużych firmach pracownicy zazwyczaj są zdani na wizytówki dostarczone przez pracodawcę, ale jeśli jesteście przedstawicielami wolnych zawodów, to polecam zadbać o to, by wizytówka nie była tylko kartonikiem z nazwiskiem, lecz czymś wyjątkowym, jednym z elementów budowania wizerunku. Ja od kilku lat korzystam z wizytówek wykonanych techniką druku typograficznego (polecam artykuł na ten temat z zeszłego roku) i możecie wierzyć lub nie, ale praktycznie każda osoba której wręczam swoją wizytówkę wyraża komplement o niej i niejednokrotnie pyta gdzie można coś takiego zamówić. Niby drobnostka, a robi fajną otoczkę i jest doskonałym tematem do klasycznego small talku.
ELEKTRONIKA
W dzisiejszych czasach sprzęt elektroniczny nie jest już tylko bezosobowym narzędziem do pracy przytwierdzonym do biurka, lecz bardzo często także modnym gadżetem i elementem wizerunku, bo laptopy, tablety i telefony są powszechnie wykorzystywane na spotkaniach biznesowych. Służbowe laptopy chyba nigdy nie należały do ikon designu, zazwyczaj są to toporne modele z linii biznesowych, które muszą wytrzymać wielogodzinne i nierzadko trudne warunki użytkowania. I tutaj sytuacja jest podobna jak z wizytówkami – jeśli korzystacie ze sprzętu pracodawcy, to po prostu trzeba się do niego przyzwyczaić. Jeśli natomiast sami decydujecie na czym pracujecie, a jesteście estetami, to warto zadbać o to, by również wasza elektronika była spersonalizowana, tak samo jak ubiór. Na rynku jest duży wybór pięknych pokrowców, etui czy naklejek ochronnych z z nietypowych materiałów (np. fornir dębowy). Oczywiście sam sprzęt też może być ładny bez takich upiększaczy. Ja od kilku lat pracuję na ultrabookach, bo poza tym, że są bardzo lekkie, to również świetnie wyglądają. Od kilku tygodni testuję piękny model HP Spectre. Jeśli będziecie rozważać zakup ultrabooka, to koniecznie zobaczcie go na żywo. Robi duże wrażenie.
ZEGAREK
Obok spinek to jedyna męska biżuteria, która jest akceptowalna w stroju biznesowym, w dodatku zegarki dają duże możliwości subtelnej personalizacji dress code’u, ponieważ chowają się pod mankietem. Większość poradników biznesowych sugeruje aby zegarek był klasycznym garniturowcem, który nie będzie odciągał uwagi, natomiast ja mam inne zdanie na ten temat. Jeśli jesteś pasjonatem sportów wodnych, to nie widzę przeszkód by na nadgarstek założyć na przykład klasycznego nurka. Skoro Bond nosił je nawet do smokingu, to czemu nie założyć go do codziennego garnituru? To tylko jeden z przykładów, bo na rynku jest sporo modeli z ciekawą historią np. inspirowanych konkretnymi modelami samolotów, łodzi podwodnych czy samochodów. To także detale, które pozwalają przemycić własne pasje do ubioru biznesowego.
fot. omegawatchs.com
SKARPETY
Kolorowe skarpety mogą być niebanalnym akcentem w męskim stroju, ale w mojej ocenie nie nadają się do strojów biznesowych. Po prostu wyglądają zbyt pretensjonalnie. Jeśli już szukać jakiegoś urozmaicenia, to polecam skarpety w małe kolorowe groszki lub symetryczne wzorki.
fot. dapperclassics.com
STYLIZACJA KLASYCZNA I TROCHĘ MNIEJ KLASYCZNA
Nie chciałbym abyście po przeczytaniu tego tekstu pomyśleli, że klasyczny dress code to coś złego, od czego trzeba uciekać. Nic bardziej mylnego. Są firmy, stanowiska i okoliczności, gdzie po prostu będzie to najlepszy wybór. Są też osoby, które cenią sobie taki neutralny i do bólu poprawny ubiór. Jeśli jednak w klasycznym dress codzie widzicie więcej minusów niż plusów, to zachęcam do eksperymentowania i próby personalizacji ubioru służbowego.
Zobaczcie dwie stylizacje które przygotowałem na potrzeby dzisiejszego wpisu. Pierwsza jest bardzo klasyczna, idealna na wiele okazji biznesowych i nie tylko. Dodatki też typowo biznesowe i zachowawcze: granatowy krawat, czarne oxfordy, skarpety w kolorze spodni, „korpo-torba”, brak poszetki. Druga jest już na pograniczu klasycznego dress code’u, bo na garniturze jest subtelna krata, a dodatki wyróżniają się formą i kolorem (poszetka, krawat, spinki).
Garnitur – Lancerto
Koszula – Lancerto
Krawat – Szarmant
Buty – Crownhill Shoes
Torba – Hama
Garnitur – Lancerto
Koszula – Emanuel Berg
Krawat – Vineyard Vines
Poszetka – Poszetka.com
Spinki – Feinfein
Laptop – HP Spectre
Torba – Baron
Buty – Crownhill Shoes
Na koniec jeszcze najważniejsza porada. Subtelne przełamywanie biznesowej nudy w ubiorze jest fajne, ale trzeba zachować umiar. Łatwo przesadzić i wtedy twój strój nie będzie spersonalizowany, lecz fircykowaty, a to w ubiorze biznesowym nie robi dobrego wrażenia. Wprowadzenie odważniejszego koloru w jednym dodatku raczej zawsze się obroni, ale jeśli zrobicie to z krawatem, poszetką, spinkami i skarpetami, to już będzie disco. Uważajcie też na detale które związane są z sympatiami politycznymi czy klubowymi. W gronie znajomych może i fajnie jest pokazać w klapie marynarki logotyp ulubionego klubu piłkarskiego, ale co jeśli wasz potencjalny kontrahent jest zagorzałym wrogiem tego klubu? Wpadka gwarantowana.
Autorem zdjęć jest Łukasz Znojek
Podziękowania dla Hotelu Bristol za udostępnienie wnętrz apartamentu na potrzeby sesji.
Podziękowania także dla Emanuel Berg, Szarmant.pl, Feinfein, Graf von Faber-Castell i AkcesoriaMeskie.pl za wypożyczenie dodatków do sesji zdjęciowej.
Bardzo dobry ciekawy wpis panie Michale. Tego brakowało myślę :)
Michale,planujesz w końcu wpis wyprzedażowy?
Tak, postaram się w tym tygodniu.
Kiedy można się spodziewać przeglądu wyprzedażowego ?
Panie Michale,
Widzę, że drugą stylizacją odkrył Pan karty ;)
Kiedy start sprzedaży Pana kolekcji?
Nie wiem, nie znam się, nie orientuję się, zarobiony jestem :)
https://www.youtube.com/watch?v=BGXfT6avkcM
Na codzień w pracy chodzę w spodniach Chino, marynarce granatowej i koszulach (niebieskie, kratka itd.) – jednak jakoś nie lubię zakładać do tego zestawu krawata – raczej zapinam koszulę pod samą szyję (all guziki)…. I stąd pytanie – można zapinać w takich zestawach koordynowanych wszystkie guziki w koszuli?
Nie wygląda to dobrze, szczególnie z marynarką.
Bogusław Linda wyglądał w ten sposób całkiem nieźle w „Psach”.
Ale może aktorzy tak mogą.
Primo: Nie każdy jest Lindą, tym bardziej w „Psach”
Secundo: Lata 90-te (bo wtedy kręcony był film) skonczyły się jakiś czas temu…
Świetny garnitur w drugiej sesji! I świetnie w nim wyglądasz!
Zupełnie nie kupuję drugiego zestawu. To dandysostwo, a nie dress code: krata, czerwień krawatu…za dużo.
Menedżer wyższego szczebla ;)
Częściowo zgadzam się z twoim komentarzem, ale celowo pokazałem taki zestaw dla kontrastu z tym pierwszym.
Moim zdaniem jest na granicy akceptowalności. Wystarczyłoby zabrać jeden element – kratę z tkaniny lub krawat i wtedy mamy klasykę.
O jeden element za daleko – zgoda:-)
garnitur Lancerto plus za mix ale 1300 z poliestrem to jednak pomyłka :/ drugi w kratę bardzo fajny oby bez tego „szlachetnego” dodatku. Póki co SuSu Havana traveler rządzi…
Nie przesadzajmy, mam ten Navy Lancerto i jest rewelacyjny. Za tysiąca go dostałem.
Ja mam dwa garnitury z linii Biznes Mix i również polecam, choć początkowo ten dodatek poliestru mnie odstraszał. Namówił mnie znajomy, który miał podobny problem jak ja – moje spodnie garniturowe z Bytomia i Vistuli (wcześniej tylko u nich kupowałem) przecierały się w kroku po pół roku, a zazwyczaj wybierałem garnitury z dobrych włoskich tkanin (Marlane, Marzotto, Guabello, VBC). Po pół roku robiło się sitko w kroku i garnitur za 1200-1400 zł w zasadzie nadawał się do wyrzucenia, bo nie sposób było dokupić spodnie z identycznej tkaniny. Kupiłem na próbę szarego Biznes Mixa z Lancerto i okazało się, że dodatek… Czytaj więcej »
Chyba sam poliester nie gwarantuje eliminacji opisanego przez Ciebie zjawiska, też mam ten problem i garnitur z elementem poliestru tego problemu nie rozwiązał. Zignone z Vistuli za to daje sobie całkiem nieźle radę.
Dam sobie rękę uciąć, że ten komentarz napisał jakiś słaby PR-owiec z Lancerto hahaha
Niekoniecznie – z Lancerto mam tyle wspólnego, że również kupiłem Biznes Mixa (navy) i mogę tylko potwierdzić to, co napisał powyżej Marek. Ja jestem bardzo zadowolony. Mimo domieszki poliestru.
Poliestrom w tkaninach mówimy stanowcze i zdecydowane NIE. Choć jest teoretycznie mocniejszy (odporniejszy na tarcie i zrywanie) niż poliamid, to jednak zdecydowanie mniej sprężysty. Dlatego dodatek poliamidu (np. nylonu) do tkaniny wzmacnia ją znacznie lepiej. Jeśli więc ktoś chce się zdecydować na taki wzmocniony wyrób (nie jestem przeciw – każdy ma jakieś priorytety), to na pewno lepiej jest wybrać materiał z dodatkiem poliamidu niż poliestru. Choć poliester producenci bardzo lubią, gdyż jest tańszy.
Super kreacje.
Widzę, że ma Pan ten sam problem co ja – lekko zbyt szerokie mankiety do koszul o francuskim mankiecie. Mam to zarówno z polskimi jak i zagranicznymi producentami :( Potem to zbytnio wypycha rękaw fajnej wąskiej marynarki. Trudno też to zwężać, bo trzeba by całą dziurkę odciąć, a to za dużo.
Graf von Faber-Castell? Będzie coś kiedyś o piórach?
Bardzo fajnie pan rozwinął temat dreskodu. Ja jednak, kierując się moim skromnym doświadczeniem zawodowym stwierdzam, że on umiera (poza niektórymi branżami, które są jego bastionami).
Śliczny ten garnitur w kratę.
Tak, pióra i długopis od Graf von Faber-Castell, bardzo lubię ich stylistykę. Sam nie czuję się na siłach do wpisów o piórach, ale jeśli ktoś by chciał jakiś gościnny wpis, to jestem otwarty.
Tego drugiego garnituru chyba jeszcze nie ma w sprzedaży?
Jeszcze nie, w kolekcji wiosennej będzie.
A już miałem robić zamówienie w SuSu. Się jednak wstrzymam.
To kiedy premiera?
Podobno za miesiąc.
Nie wiem czy Pan wysmuklał jakoś , czy to zasługa niebieskiego garniaka;) , ale naprawdę smakowicie Pan dziś wygląda
Masz napisane, co to jest dress code, kto go wymyslil i po co. Ten wpis mowi o tym jak przelamac dress code, bo wielu osobom sie ta idea nie podoba, ale praca wymaga podporzadkowania sie. Widocznie nie przeczytales wpisu tylko przyszedles tutaj wylac swoje frustracje i pochwalic sie swoja ignorancja ;).
Panie Michale, ten drugi garnitur to który model? Nie mogę go znaleźć.
A tak na marginesie jeden z lepszych wpisów.
@ZZZ
Jeszcze nie jest dostępny. Będzie w kolekcji wiosennej.
Dzięki, a jaki jest skład tego garnitury? Jaka będzie cena?
100% wełna Vitale Barberis Canonico.
Fiu fiu… VBC od Lancerto… Nie powiem, zmiana na duży plus!
Właśnie miałem pytać o ten garnitur w szeroką kratę, świetny jest. Michale to jest model „z wieszaka”, czy był specjalnie pod Ciebie przerabiany?
Model z wieszaka. Nogawki były skracane, reszta bez zmian.
Czy ten nowy garnitur nadaje się na wesele (dla gościa)?
Dziękuję ślicznie za pozdrowienia ;)
Michale, zauważyłem że masz dość mocno dopasowane mankiety w swoich koszulach. Ile masz luzu względem obwodu nadgarstków, jeśli można wiedzieć?
Hmmm, nigdy tego nie mierzyłem. Dla mnie jest to wystarczający luz.
Bardzo fajny wpis, niestety raczej z niego nie skorzystam (jako informatyk ubierając się w stylu smart casual i od czasu do czasu zakładając krawat budzę sensację) :(.
Nota bene bardzo brakuje mi czegoś w stylu tego co było niegdyś w Pana książce – budowania podstawy garderoby w konkretnym stylu. Z tym, że tam te garderoby były dość minimalne i nastawione raczej na całoroczność ubrań. Myślę że podobny wpis ale z podziałem na rzeczy letnie, zimowe i caloroczne byłby hitem.
Czy spinki do mankietów miały historycznie jakąś funkcję użytkową czy zawsze były tylko ozdobą?
Historycznie służyły do spinania mankietów.
+1
Tylko z czego to wynikało? Powstały bo nie wynaleziono jeszcze guzików? Czy będąc większe od guzików miały zatrzymywać przydługi rękaw marynarki?
To że w pracy człowiek „ubrany” budzi sensacje to nic. Można z tym żyć. Mnie własna żona zabrania się ubierać „zbyt elegancko” bo cytuję: „zobacz jak ci wszyscy faceci wyglądają, a ty jak zwykle musisz odstawać”. Ostatnio to nawet w teatrze się nie wmieszałem w tłum. A w cale nie jestem jakimś fircykiem.
Takie czasy.
Powinieneś to odczytać inaczej: Widzę jak na Ciebie patrzą inne kobiety, nie możesz się tak ubierać ;) Przyznam, że też odstaję w pracy, ale o ile na początku to budziło żartobliwe tudzież pozytywne komentarze, tak teraz już nikt nie zwraca na to uwagi specjalnie. Przyzwyczajeni są, że chodzę pod krawatem, mimo że Dyrektorzy nawet tego nie robią. Kwestia oswojenia firmy. W domu mam odrobinę korzystniejszy układ, małżonka pochwala moje odstawanie ;). Pozdrawiam
A może chodzi o żelazną zasadę, że jeśli mężczyzna idzie gdzieś z kobietą, to NIGDY nie może być ubrany lepiej od niej?
Można prosić coś więcej o tej zasadzie? Skąd się wzięła, od kiedy jest stosowana, dlaczego nie ma nic o niej w internecie?
To bardzo interesująca żelazna zasada która skłania do równie interesujących rozmyślań: czy większym faux pas jest jeżeli mężczyzna założy garnitur gdy kobieta zakłada dres np. adidasa, niż to ze kobieta idzie w dresie do teatru?
Rozumiem, że jesteś zwolennikiem innej zasady, że jeżeli czegoś nie ma w internecie, to to coś nie istnieje?
Jeśli mniej czasu poświęcisz na internet, a więcej na spotkania z kobietami, to być może zrozumiesz pewne niepisane zasady.
Z dyskusji z kobietami wynika, że kolor krawata powinien być dobrany do koloru jej sukienki, koszula frakowa fajnie wygląda z garniturem koloru szampańskiego, węzeł four in hand jest prostacki i lepiej wiązać te koszmarki ze zdjęć na Stylowi.pl, a eleganckie zegarki są dziadkowe. Osobiście również wolę trzymać się pisanych i ogólnie przyjętych zasad niż tego, co uważają kobiety w moim towarzystwie. Poza tym co to znaczy, być lepiej ubranym? Mieć lepiej dopasowane ubrania, lepszej marki, z lepszych materiałów, lepiej skoordynowane kolorystycznie? Czy chodzi jedynie o to, żeby nie być względem niej overdressed? Jeśli to pierwsze, to jest to piramidalna bzdura.… Czytaj więcej »
Osoba nabywająca odzież „7 zł za kilogram” raczej nie robi tego dlatego, że w tym gustuje.
Jeśli już o zasadach mowa, podstawą wszystkich innych zasad savoir-vivre, zarówno tych pisanych, jak i niepisanych, jest postawa szacunku wobec innego człowieka, w tym jego odmiennego zdania. Pana postawa wyższości wobec rozmówcy (i „kobiet w pana towarzystwie”) temu przeczy.
Znam całą masę osób, które właśnie robią to dlatego, bo w tym gustują. Co więcej, robią z tego cnotę, a niektóre nawet blogi zakładają i pokazują co z tego wynika. Znam też wiele osób które nic sobie nie robią ze swojego wyglądu, a odzianie się jest koniecznością, a nie przyjemnością. W takim wypadku nie widzę powodu, abym miał się do nich dostosowywać. Nie prosiłem nigdzie o swoją psychoanalizę, więc jej publiczne wykonanie miało zapewne mnie obrazić lub poniżyć (bo raczej nic do tematu nie wniosło). Nie wiem więc jak to się ma do „przytoczonej podstawy wszystkich zasad” oraz zasady dotyczącej… Czytaj więcej »
Sam obrażasz i poniżasz a później piszesz, ze ktoś ciebie obraża i poniża. Stosujesz w tzw. dyskusji styl mądralińskiego i cynicznego cwaniaka. W Erystyce Arthur Schopenhauer opisuje takie przypadki i wg niego są one naganne, co nie znaczy, ze nieskuteczne. Nigdy nie odpowiadał mi twój sposób prowadzenia dyskusji. Już kiedyś postanowiłem, ze nie będę komentował Twoich wpisów ale jakoś nie wytrzymałem… Tradycyjnie – nie odpowiem. I nie pozdrawiam.
A może chodzi o to, że wyglądasz jak sztywna pierdoła z kijem w dupsku? Ciągle napięty i spięty? Może po prostu nie czaisz, że śmiesznie jest biegać na zakupy do warzywniaka lub do kina w garniturze i pod krawatem albo „na luzie” – w zestawie z koszulą i marynarką? :) W życiu jest czas zarówno na garnitury i marynarki jak i na jeansy, buty sportowe i t-shirt.
Świetny wpis, ja bym dorzucił jeszcze dwa elementy:
To raczej „oczywista oczywistość”, że na garnitur nie zakładamy kurtki puchowej. Ale, o ile korporacje wymagają koszul, garniturów, krawatów etc. rzadko kiedy wymagają również odpowiedniego okrycia wierzchniego. A jeżeli już, stawiają na typową dyplomatkę. Dlatego myślę, że warto było by zwrócić uwagę, a to że są trencze, płaszcze dwurzędowe, które nadal wyglądają na poziomie, do tego są nieco bardziej uniwersalne.
Druga kwestia, to porzucić długopisy na rzecz pióra. Dla niektórych może się to wydać nieco pretensjonalne, ale uważam, że pióro także potrafi podbić nasz wizerunek.
Wpis super, ale błagam, niech Pan schowa tą korpo-torbę na samym dnie szafy i nigdy więcej nie pokazuje jej na blogu.
I jeszcze pytanie, gdzie można kupić w Polsce coś od Vineyard Vines ?
Wyjąłem ją po 10 latach z piwnicy. Ale spokojnie, tylko na potrzeby tej sesji :)
Niestety marka VV nie jest dostępna w Polsce.
Michale czy możesz napisać coś więcej o pokrowcu na komputer z brązowej skóry? Gdzie takiego szukać?
To prototyp firmy Baron. Podobno wkrótce będzie dostępny w sprzedaży.
A co uważa Pan o garniturach dwurzędowych?
Lubię i do pracy też się nadają.
Jakoś spinki do mankietów w kształcie rekinów do mnie nie przemawiają. Kojarzą mi się raczej ze złym gustem.
Czy to jest Baron – Tripla? Czy coś nowego?
Tripla. Nie podlinkowałem, bo chyba ten kolor aktualnie nie jest dostępny.
Ta kolekcja z Lancerto zmiażdży, tak czuję…
Liczę po cichu na jakąś sportową lnianą marynarkę najlepiej w rudo/beżowo/kawowych barwach :)
mam w pasku 5 dziurek, ale nie noszę na środkowej bo mam trochę luzu, noszę tak do dżinsów, czy to akceptowalne?
Jam, do dzinow pasek nosimy tylko odpiety, bez wzgledu na liczbe dziurek..Mam nadzieje, ze pomoglam..;)
Sorry, ale kolego większych problemów w zyciu nie masz?
Trochę homo styl. Ale jak ci tak wygodniej, to moze lepiej , pamietaj tylko aby nie nisuc jakiejś sassetki, małej torebki na pasku, nerki etc. bo to juz wogole będzie słabe.
Cześć Michał,
Szukam klasycznego granatowego garnituru, który nadawałby się na wyjazdy służbowe/konferencje branżowe.
Nie będzie to „wół roboczy”, ponieważ na codzień chodzę w smart-casualu, a garnitur wyciągałbym z szafy raz na kilka miesięcy.
Co polecisz do 1200 zł? Chodzi mi o maksymalny stosunek ceny do jakości. Optymalna cena byłaby w granicach 1000 zł.
Jeśli jednak należałoby dopłacić parę stówek – a warto, to na pewno rozważę. :)
Zastanawiam się nad Havana Travellerem od SuSu, ale boję się, że przez te nakładane kieszenie nadaje się on bardziej na „drugi”, mniej formalny garnitur.
Pozdrawiam,
Michał.
Przecież Lancerto ma super garniaki. Sam mam Navy, teraz od nich czarny. Po co kupowac SS? Rodzimy produkt jest przeciez dobry.
Z rodzimego rynku proponuję zajrzeć do: Lantier, Lancerto, Bytom.
Z zagranicznych: linia Blue od Suitsupply lub wspomniany Traveller.
Panie Michale, od jakiegoś czasu szukam torby weekendowej w maksymalnie budżetowej wersji, jednak chciał bym żeby była z naturalnej skóry. Jak Pan ocenia poniższą torbę wizualnie?
https://www.marlondoleather.com/products/weekender-duffle-bag?utm_source=adroll&utm_medium=retargeting&utm_campaign=dynamic&variant=983847896
zgadzam się, że dobrym sposobem na urozmaicenie wizerunku jest eksperymentowanie z różnymi materiałami krawatów. Ja często sięgam po wełniane krawaty, które dobrze prezentują się z marynarkami z grubszych tkani albo mieszane jedwab z bawełną. Kolorowe skarpetki również ożywiają ubiór. Chciałbym jednak zapytać, gdzie kupić ciekawe piny do butonierki?
Zależy co dla Ciebie jest ciekawym pinem – może sobie coś wybierzesz… https://akcesoriameskie.pl/pl/c/Wpinki-do-butonierki/98
dzięki, fajna stronka. Myślę, że coś tam znajdę.
Najfajniejsze piny robi dumny naród królestwa San Escobaru. Niestety ich produkt ciężko dostępne u nas :(
Witam Panie Michale! Mam pytanie, a mianowicie mały problem i stąd trochę pytanie nie w temacie. Posiadam jasnobeżowe spodnie z H&M, dokładnie te, które posiada pan w niniejszym wpisie: https://mrvintage.pl/2014/07/marynarka-za-stowe.html . Nie ukrywam, że spodnie bardzo mi się podobają, jednak szukam do nich marynarki (najlepiej w kolorze granatowym) i stąd moje pytanie? Jaką marynarkę wybrać? Byłbym niezwykle wdzięczny jakby mógł Pan podlinkować kilka modeli, które świetnie by się komponowały z takimi spodniami. Pozdrawia stały czytelnik Tomek
Ciekawy wpis, miło się czytało…
BTW – czy HP, partner wpisu, nie obsztorcowało Pana za DELL’a na drugim zdjęciu?
Bo widzisz – Dell lezy obok oblesnej korpo torby, a HP obok eleganckiej skorzanej ;)
Czy autor bloga przewiduje wpis, na temat męskich koszul, których wyłogi chowają się pod klapami marynarek? W Polsce z garniturami, torbami, krawatami, szalami a nawet butami nie ma problemu. Natomiast co do KOSZUL, jest tragicznie – stąd moje pytanie. Długość wyłogów koszuli np. 9,5cm, wysokość stójki np 4cm, włoski/półwłoski – na myśl przychodzi mi jedynie firma Emanuel Berg. Co do koszul Osovski to powyższe parametry są w kolekcji Mr.Vintage ale nie występują koszule niebieskie i białe gładkie. Michale, czy w przyszłości zamierzacie wprowadzić do kolekcji OSOVSKI & MR.VINTAGE, koszule niebieskie oraz białe ale pozbawione wzoru tzn. gładkie z kołnierzykami o… Czytaj więcej »
O małych kołnierzykach już pisałem:
https://mrvintage.pl/2014/08/maly-kolnierzyk-duza-dziura.html
Kontynuacji współpracy z marką OSOVSKI nie będzie, zatem trudno mi powiedzieć czy firma powtórzy takie proporcje.
Będzie kolekcja koszul z inną marką i będą wyłogi 9 cm, ale na chwilę obecną wszystkie w wersji button-down.
Czy też będą miały znaczki na mankiecie? …chyba, że to jeszcze inna firma niż ta o której myślę
O zgrozo te znaczki są fatalne, poza tym powinni wprowadzić klasyczne nazwy kołnierzyków, a nie swoje firmowe, bo nieświadomi nie rozróżniają
Nie będzie znaczków przy mankietach.
Dziękuje za odpowiedź; rozumiem, wobec tego będę czekał na rozwój sytuacji.
Co do koszul to również zauważyłem, że ciężko jest dostać nr kołnierzyka 37 – będę wdzięczny, jeśli uwzględnisz numerację w kolejnym projekcie.
Niestety rozmiary mniejsze niż 39 bardzo słabo się sprzedają w Polsce, dlatego mało która firma je w ogóle zamawia. Z ostatniej kolekcji OSOVSKI & Mr. Vintage zostało nam dużo rozmiarów 38.
Panie Michale rozmiar 37/38 słabo się sprzedaje bo dzieci nie noszą koszul za 300 pln, a mezczyzn noszących taki rozmiar nie ma za dużo. Po prostu nie zrobiliście zamówienia pod rynek i zostaliście z towarem. Osoba odpowiedzialna za marketing powinna być wezwana do karnego raportu;) powiela błąd wszystkich polskich firm.
Osoba odpowiedzialna za marketing nie jest odpowiedzialna za zamówienia, lecz za marketing :)
Popełniliśmy błąd, bo zamiast zdać się na dotychczasowe rozmiarówki i olać nietypowe rozmiary, postanowiliśmy dogodzić klientom, którzy od dłuższego czasu narzekali w komentarzach, że nie są w stanie kupić w Polsce koszul. Chodziło o rozmiary 38-39 oraz wzrost 164-170. Na szczęście tych koszul nie zostało wiele, ale więcej takiego błędu już nie popełnię.
Została wam tylko jedna koszula w rozmiarze 164-170, to chyba nie jest aż tak źle.. najwięcej zostało koszul na 188-194.
Lniane koszule na 164-170 rozeszły się bardzo szybko. Może najlepszym wyjściem jest szyć mnimalne ilości, a nie całkowicie rezygnować z tych rozmiarów i dyskryminować osoby o niskim wzroście.
O ile w przypadku koszul można łatwo skrócić rękawy to w przypadku marynarek problemem może być długość pleców. Jaką długość będą miały marynarki z Pana kolekcji np w rozmiarze 50?
W biznesie niestety wygrywa matematyka. Jeśli firma jest w stanie sprzedać 15 sztuk koszul w rozmiarze 176-182/42 w miesiąc, a dwie sztuki w rozmiarze 164-170/42 nie sprzedają się przez dwa miesiące, to po prostu nie ma argumentów by powtarzać te rozmiary w kolejnych kolekcjach. Lepiej uszyć 17 sztuk w popularniejszym rozmiarze.
A potem narzekać, że mężczyźni w Polsce noszą za duże rozmiary ;)
Nie dziwię się że 164-170 w rozmiarze kołnierzyka 42 nie chce się sprzedać, tak samo jak nie dziwię się że 176-182/42 się sprzedało. Nie mam na ten temat badań, ale myślę że bardzo niski i nie najszczuplejszy pan statystycznie mniej zwraca uwagę na wygląd (swój, ubrań) kupowanych.
Czy 164-170 z mniejszymi kołnierzykami sprzedawało się lepiej (w domyśle: znaleźli się niscy panowie o nieco bardziej proporcjonalnej budowie, a przez to mniejszym kołnierzyku)?
Nie można szyć koszul tylko i wyłącznie w rozmiarach które najbardziej schodzą, ponieważ to, że zostają mniejsze rozmiarowo koszule nie oznacza braku w ogóle na nie klientów. Jeśli marka ma koszule w paski oraz przy tych samych proporcjach również gładkie to jest to większe pole bitwy o klienta. Marka która jest nastawiona na rozwój i ceni klasykę oraz co najważniejsze, dba bardziej o klienta niż zarobienia na nim, to poza koszulami w standardowe rozmiary uwzględni mniejsze niestandardowe. Poza tym do swojej kolekcji doda kolory klasyczne takie jak niebieski, błękitny, biały ale pozbawione wzoru tzn, gładkie. Zobaczcie koszule jakie LINO IELUZZI… Czytaj więcej »
@Louis Postaw się po drugiej stronie, czyli jako firma sprzedająca koszule. Czy mając świadomość, że na koniec sezonu zostaje ci kilkadziesiąt-kilkaset koszul, które się nie sprzedały z powodu rozmiaru, zamawiałbyś je nadal w takich rozmiarach? Przecież to głupota i w dłuższej perspektywie utrata płynności finansowej. Towar który leży w magazynie kilka miesięcy i nie rotuje nie daje szans na zarobek, więc każdy rozsądny przedsiębiorca nie będzie go zamawiał. Smutne to, ale taki jest biznes. Trzeba sprzedawać to na co jest rynek zbytu. Suitsupply nie jest najlepszym przykładem, bo jest to marka nastawiona na klienta międzynarodowego i to od USA po… Czytaj więcej »
Jeśli dana firma szyje klasyczne koszule, to dzisiaj i za 20 lat będą wyglądały tak samo; dlatego też, ważne jest aby nie podążać za modą. Zamówię w szwalni koszule i jeśli część z nich się nie sprzeda teraz, to w przyszłym roku, a jeśli nie to za kilka lat na pewno- trzeba tylko podkręcić marketing/promocje firmy! Klasyka się nie starzeje, więc produkowany asortyment w 2017 będzie taki sam za 20 lat – nie widzę problemu. Michale rozumiem, że marka słabo wypromowana sprzeda mniej koszul ale to nie powód aby odmawiać jednostkowym klientom możliwości zakupu koszul w ich rozmiarach. Tutaj nie… Czytaj więcej »
Ps. Producent nie może, szyć koszul w rozmiarach na które zapotrzebowanie jest mniejsze, w ilości takiej jak w tych bardziej chodliwych. Skoro zapotrzebowanie na rozmiar 37/38 jest mniejsze to powinno się zmniejszyć ilość a nie całkowicie zaprzestać produkcji.
To jest normalne, że firma zarobi mniej na rozmiarach rzadziej kupowanych, ale jednak zarobi.
Jeśli ma się ilościowo, tyle samo koszul w rozmiarach mniej popularnych co bardziej chodliwych to się nie dziwie, że zalegają w magazynie.
@Louis
Ale w przypadku OSOVSKIEGO tak właśnie było. Koszul w rozmiarze 38 było znacznie mniej niż 41, 42, 43, a mimo to nie sprzedawały się dobrze. I nie jest to przypadek tylko tej firmy, bo pracowałem dla różnych marek i tam było podobnie. Zresztą nawet jak pójdziesz do jakiegoś outletu, to zazwyczaj najwięcej znajdziesz tam skrajnych rozmiarów: 38-39 albo 44-46, co świadczy o tym, że te rozmiary nie sprzedają się przez kilka sezonów aż w końcu trafiają do outletu.
Hm, prawdę mówiąc pierwszy raz stykam się z taką opinią. Z moich doświadczeń wynika, że rozmiar 38 dla wzrostu 170 cm to jeden z pierwszych jaki znika ze sklepów Wólczanki i kilku innych sklepów oferujących koszule męskie w Polsce.
Przeglądałem asortyment z kolekcji OSOVSKI & Mr. Vintage i nie znalazłem koszul gładkich w kolorach klasycznych: błękit, niebieski oraz biały (oprócz koszul BUTTON DOWN). Moim zdaniem klient w Polsce, w kontekście masowym nie jest na tyle odważny, oby wybierał koszule z wzorami oraz pionowymi liniami. Zresztą nawet jeśli takowe zakupi to będzie mniej, niż koszul gładkich. Tak jak pisałem, w koszulach gładkich większość osób chodzi na co dzień, natomiast wzór wybierze w weekend. Dlatego też, zawsze koszul gładkich powinno być więcej do wyboru, aniżeli koszul w wzór/pionowe linie. Michale, dziękuję za możliwość konwersacji, między blogerem a czytelnikiem. Wykonujesz świetną pracę… Czytaj więcej »
Czy 38 jest aż tak rzadkim rozmiarem, żeby z niego rezygnować całkowicie? Mój rozmiar to właśnie 37-38 – więc byłbym zdruzgotany. Wystarczy zmniejszyć ilość. Ja nie znam poważnej firmy koszulowej, która by odpuściła 38. A np. na wyprzedażach Wólczanki 38 dużo szybciej znikają niż np. 41 czy 42. Może jest ich mniej, ale są w każdym chyba modelu.
37 są w Wólczance, Lambercie, u Milera i wielu zachodnich markach.
Nie bardzo rozumiem traktowania 38 jako nietypowego rozmiaru…
Producent by chciał, by jednego dnia przyszedł do niego taki jegomość jak Andy Warholel przyszedł do butiku marki Brooks Brothers, by kupić 100 indentycznych białych koszul. W Polsce by mi powiedzieli: Przykro nam bardzo ale w tej rozmarowce, koszule nam nie schodzą i nie kupi Pan ich u nas! A może zważywszy na duże zamówienie w ciągu jednego dnia by stawali na głowie aby sprostać życzeniu klienta; przecież klient zamawiający 100koszul daje lepszy zarobek niż ten zamawiający cztery! Takie podejście to jest tragedia, to jest dramat! Porównanie szczuplych mężczyzn do dzieci jest słabe, bo równie dobrze mógłbym porównać mężczyznę z… Czytaj więcej »
Przecież obecne „seryjne” koszule Osovskiego mają kołnierzyki (zarówno podpinane półwłoskie, jak też button down) takiej samej długości, jak koszule z Pańskiej serii. Mam po kilka koszul „seryjnych” i Pańskiego projektu i nie widzę w praktyce różnic – jeśli są – to znikome (jutro z ciekawości pomierzę).
Także wysokości stójek są bardzo zbliżone – chyba tylko kilka Pańskich modeli miało stójki wyższe o 0.5 cm.
Proszę sprostować, jeśli się mylę.
Tak? To dlaczego na stronie https://osovski.pl/ poza kolekcją OSOVSKI & Mr. Vintage , nie ma informacji co do wymiarów zarówno stójki kołnierzyka jak i wyłogów. Gdyby taka informacja była zamieszczona, łatwiej by było porównać przed zakupem koszule seryjnie produkowane, z tymi w współpracy Mr.Vintage.
Panie Michale, ktorego dostawce z allegro Pan poleca? Głównie chidzi mi o nowe New Balance i Reeboki? Od kogo Pan kupuje? Ciekawi mnie czy naciol sie Pan na podróbki? przydalbysie dobry artykul o tym.
Dzień dobry Panie Michale,
Czy tak koszula będzie pasować do marynarki Lancerto FREDERIC?
https://shopmiler.com/pl/koszule-meskie/kolekcja-klasyczna/koszula-w-paski-niebieska
Pozdrawiam, stały czytelnik.
A kamizelka garniturowa? Brakuje mi wzmianki o tym elemencie, bo to również, w mojej opinii, sposób na przełamanie klasycznego kodu ubioru.
Panie Michale, Do pierwszej stylizacji zaproponował Pan czarne, klasyczne oxfordy i ma być to ubiór całodzienny, i codzienny. Zatem jak to jest z zasadą: „czarne, klasyczne oxfordy po godzinie 18”? Czy uważa Pan, iż będzie błędem założenie klasycznch, czarnych oxfordów nie do garniturem i nie na wieczorową okazję, a np. do pracy, do wełnianych spodni (czy chino, ale to jeszcze mniej formalne) i koszuli bez krawata, i ewentualnie marynarki? Pytam, gdyż o wiele bardziej podobają mi się buty typu oxford niż derby. Oczywiście brązowe są mniej formalne i je noszę, ale czarne, klasyczne (bez przeszyć, dziurkowań itp.) oxfordy również bardzo… Czytaj więcej »
Te wszystkie zasady powstaly w czasach, kiedy klasa wyzsza nie miala wiekszych problemow w zyciu, a mezczyzni przebierali sie kilkukrotnie w ciagu dnia. Mysle ze wszystkie te zasady mozna spokojnie zignorowac w XXI wieku.
Nie ma takiej zasady. Owszem, przed 18 nie zakłada się czarnych oksfordów, ale tych ze skóry lakierowanej, zarezerwowanych dla fraka i smokingu.
To nawet nie tak. Po prostu po 18 nie powinno się nosić brązowych butów – należy zastąpić je czarnymi. Oczywiście w żaden sposób nie wynika z tego, że przed 18 nie można nosić czarnych butów.
Na równi z zasadą „no brown after six” jest przecież zasada: „no brown in town”. Zgodnie z tą zasadą, obuwie brązowe przeznaczone miało być do wypadów na wieś, a w mieście, nosiło się tylko czarne buty.
No brown in town powinno się nazywać no brown in City, ale już nie byłoby rymowane, a przecież – jak to regułki – musi. Wskazówka: City, nie city.
A nawet „the City” – bo jest tylko jedno, jedyne na świecie.
Spokojnie możesz nosić w ciągu dnia zarówno brązowe jaki i czarne oxfordy.
Cześc, potrzebuję porady. Mam okazję kupić w okazyjnej cenie czarną, dwurzędową kurtkę z wełny z kolnierzem jak płaszcz wojskowy (coś jak trencz ?) i chciałbym ją nosić do garnituru. Sęk w tym, że kurtka ta jest „krótka”, tzn zapinana na 3 pary guzików, i sięga mi do połowy posladków – czyli mniej więcej długość jak marynarka. Tylko czy taka kurtka pasuje do garnituru? Absolutnie nie, czy może „od biedy może być? Dajcie znać, z góry dziękuję
Tylko w luźnych stylizacjach.
Przykładowo:
Do garnituru najlepszym wyborem będzie klasyczna dyplomatka.
dzięki za odpowiedź. W takim razie chyba nie kupię ;/
A zatem jaki rodzaj płaszcza (?) kupić do garnituru? Jestem niski (mam 172 cm) więc w płaszczu będę się źle czuł (podejrzewam, że jak krasnal ;) ).Wydaje mi się, żę krótszy płaszcz byłby dla osoby mojego wzrostu dobrym wyborem.
PS – ta kurtka, o której pisałem nazywa się „bosmanka” :) ale skoro nie pasuje do garnituru, to trudno
Bosmanka to spolszczona nazwa dla pea coat.
Nie ma się co przejmować wzrostem. Ja mam 175 cm i wcale jak krasnal w płaszczu nie wyglądam. Jeśli mówimy o krótszym płaszczu, w tym przypadku będzie do płaszcz do pół uda albo przed kolana. Za kolana lub do pół łydki lepiej sobie odpuścić.
Ktoś, coś?
Panie Michale, co Pan sądzi o butach firmy Ryłko z załączonego linka https://www.rylko.com/pl/produkt/IPUU74_UY3,127807,30.html ? Czy według Pana są warte uwagi i ich wygląd mieści się w granicach dobrego stylu?
Mnie nie zachwycają, ale nie wyglądają źle.
U Was w Miękini podniecacie się felgami. My tu podniecamy się butami :P
Dzień dobry Panie Michale,
Czy tak koszula będzie pasować do marynarki Lancerto FREDERIC?
https://shopmiler.com/pl/koszule-meskie/kolekcja-klasyczna/koszula-w-paski-niebieska
Będę wdzięczny za podpowiedź
Pozdrawiam,
Będzie pasować.
Szanowni Czytelnicy, Panie Michale, czy mógłby ktoś odnieść rozmiarówkę kardiganów Uniqlo do swetrów np. z lini H&M Premium, Bytom?
Niestety nie mam doświadczeń z produktami tej marki, więc nie pomogę.
„W gronie znajomych może i fajnie jest pokazać w klapie marynarki logotyp ulubionego klubu piłkarskiego, ale co jeśli wasz potencjalny kontrahent jest zagorzałym wrogiem tego klubu? Wpadka gwarantowana.” :)) Ot, mężczyźni…Ważniaki w gajerach za 3 średnie krajowe, a na końcu losy kontraktu/firmy/współpracy rozwalą się o barwy klubu :DDD Fajni jesteście chłopcy ;)
Tu nie chodzi o losy kontraktu, tylko klimatu jaki się wokół niego tworzy. Zdarza mi się utworzyć z klientami lub wspólnikami więzy koleżeńskie, niezależne od tego czy interes nam się udał czy nie. W sytuacji gdybym wiedział, że dany człowiek jest zagorzałym fanem (dajmy na to) polityka którego nie lubię, prawdopodobnie nie zależałoby mi na tworzeniu z nim relacji koleżeńskiej. Tym bardziej, jeśli ten ktoś nosiłby w klapie symbole wskazujące na sympatię dla owego polityka.
Wpadka nie musi oznaczać klapy. Po prostu robi się niemiło i niezręcznie, a większość woli jak jest miło i zręcznie.
To może działać nawet bardziej w drugą stronę. Mnie nie przeszkadza wpinka z czymś nieciekawym (z mojego punktu widzenia), ale już wpinka bliska mojemu sercu – o, już mamy sympatię, zanim zdążymy wymienić dwa słowa! Pierwsze wrażenie i od razu pozytywne uczucia.
Czy można gdzieś jeszcze dostać, taki szalik jak Pan miał w „Niebieski lubi brąz”?
Na stronie niestety już nie ma…
Pytałem, czy ktoś widział gdzieś spodnie sztruksowe w bardziej formalnym stylu (poza Benevento) ale mój komentarz przepadł nagle… Także ppnawiam pytanie :)
Michał Firma Bytom ma obecnie rewelacyjne ceny chyba najniższe w historii na płaszcze i kurtki ,zakupiłem u nich płaszcz trencz kolor burgund w cenie dokładnie po upustach 269 pln , prezentowałeś go na swoim blogu w temacie płaszcz niejedno ma imię, obserwując ich politykę cenową i zastanawia mnie dolna granica zejścia z ceny pierwotnej co Mnie osobiście jako klienta cieszy, co o tym sądzisz pozdrawiam
To już na pewno jest poniżej kosztów, ale jeśli towaru z poprzednich sezonów jest dużo, to trzeba maksymalnie obniżyć cenę, by odzyskać choć część pieniędzy. Towar, który wisi w magazynie 2-3 lata nie zarabia na siebie.
Mam jedno pytanie do Michała bądź bardziej obeznanych czytelników.
Czy każda krawcowa da radę wytaliować (zwęzić) tą marynarkę -> https://www.lancerto.com/marynarki/marynarka-flavio-8.html?
Na koszulę i sweter pasuje dobrze, ale przy założeniu samej koszuli jest trochę za obszerna.
Da radę.
Witam Michał mam jeszcze pytanie dot własnie tego burgundowo-bordowego trencza z Firmy Bytom. od wewnętrznej strony od czyli od strony podszewki na całej długości po obu stronach są przeszyte równolegle dziurki i czy to w jakimś celu czy po prostu jest to w tym modelu dla ozdoby a może ktoś z czytelników ma ten model będę wdzięczny za info pozdr
Kupiłem jakiś czas temu ten trencz (w sklepie internetowym) i też mnie to zastanowiło. Wysłałem do sklepu pytanie. Odpowiedź (coś w rodzaju, że klient może sobie swoją podpinkę wpiąć do płaszcza) na początku mnie powaliła, choć w sumie była śmieszna. Podobne a wręcz identyczne płaszcze, ale w innej kolorystyce (nazwy tych modeli nie pamiętam) były wtedy w sprzedaży w sklepach. Płaszcze te posiadały flanelową podpinkę. Przypuszczenia moje idą w kierunku zarządzania kosztami ówcześnie nowej kolekcji ;-)
Dzięki Tomek za podpowiedź coś jest chyba na rzeczy z drugiej strony skład 80 % wełny i 20 % poliamidu wskazuje na ciepłotę no i ta cena zakupu, choć pytanie pozostaje pozdrawiam
A i jeszcze w temacie trencza burgund ,znalazłem jeden model w we Wrocławiu w sklepie stacjonarnym i tez jest tak jak opisywałem czyli stało się to reguła w tym modelu pozdr
Z tą ciepłotą tego płaszcza bez podpinki to jest tak, że przy temperaturach poniżej -5 stopni muszę pod marynarkę (wełnianą, zimową oczywiście) założyć jakiś sweter (niezbyt gruby, również z wełny), żeby przejść z domu do pracy (i z powrotem) zachowując komfort termiczny, ale może to kwestia wieku 40+ , kiedyś chyba inaczej odczuwałem niższe temperatury :-(
Panie Michale ostatnio zamówiłem kilka koszul marki Charles Tyrwhitt zarówno te casualowe jak i formalne, zdziwiła mnie jedna zasadnicza zmiana, kiedyś widniała na stronie promocja 4 za 100 funtów jednak teraz jest 2+1free co mnie bardzo zdziwiło. Wie Pan czy to jest na stałe? I czy podtrzymuje swoje stanowisko, że mają dobry współczynnik ceny/jakości? Mam jeszcze pytanie odnośnie rozmiarowki dockers. Aktualnie noszę spodnie Bytomia oraz Vistuli 32×32 czy re rozmiary się pokrywają czy są inne bo nie mogę znaleźć informacji na ten temat. Zastanawiam się nad tym modelem : https://www.zalando.pl/dockers-chinosy-golden-do822e016-b11.html?wmc=COM48_1881702 . Jakie Pan jeszcze poleca marki spodni do ok 250… Czytaj więcej »
Nie wiem jak to teraz wychodzi z wysyłką i aktualnym kursem funta, ale moim zadaniem 120-170 zł to rozsądna cena za ich koszule.
Czesc
Nieladnie zaczeli kombinowac z roznicowaniem oferty. Klienci z UK nadal maja oferte 4 za 100.
Pozdrawiam
Michal
Dzień dobry Panie Michale,
Na zbliżający się własny ślub chciałbym założyć kamizelkę w kratę Księcia Walii. Niestety nie mogę takiej nigdzie znaleźć. Czy mógłby mi Pan polecić/wskazać sklep w którym mógłbym ją kupić.
Z góry dziękuje.
Szarmant, EM Men’s Accessories. Nie mam żadnej z tych sklepów.
Jeśli może być dwurzędowa, to Szarmant.
Jeśli jednorzędowa, to polecam szycie na zamówienie Bytom lub Vistula.
A w jakim zestawie nosić taką koszulę: https://www.bytom.com.pl/koszula-bf2-04-42b-4978-p ?
Głównie o górę chodzi. Marynarki, swetry?
Michale przy okazji „czyszczenia magazynów” zamówiłem w Bytomiu płaszcz koloru burgund z paskiem. Teraz dotarłem do Twojego artykułu sprzed 2 lat, o płaszczach gdzie miałeś ten sam model. Przy wymiarach: wzrost 184 cm, klatka 106 cm, pas 92 cm, zamówiłem rozm. 54, czyli rozmiar większy niż nosze marynarki, bo przeważnie to jest 52 lub 182/104 albo „wyszczuplony” Bytom 182/108. Teraz czytam, że płaszcze z artykułu miałeś rozmiaru 48 czyli o jeden w dół niż marynarek. Nie pamiętasz czy spokojnie w tym niższym rozmiarze mogłeś się poruszać? Z tego co widzę, to wszystkie płaszcze do sesji miałeś rozpięte, może stąd ten… Czytaj więcej »
Witam Zibi, jak pisałem wyżej również zakupiłem ten burgundowy trencz i mam wręcz takie same rozmiary jak Ty i zamówiłem 52 i jest ok, przypuszczam że ten 54 będzie za duży ale nie ma problemu ze zwrotem, zresztą sam ocenisz ,daj znać pozdrawiam
Z tego co pamięta, to na marynarkę było dość ciasno, więc 50 byłaby dla mnie lepsza.