Brooks Brothers i „Wielki Gatsby” a sprawa polska

Kilka dni temu swoją polską premierę miał długo wyczekiwany film „Wielki Gatsby” w reżyserii Baza Luhrmanna. W tytułową rolę tym razem wcielił się Leonardo Di Caprio. Na kolejną ekranizację powieści Scotta Fizgeralda czekali nie tylko miłośnicy kina, ale także miłośnicy klasycznej mody męskiej. Choć od pierwszej ekranizacji minęło już prawie 40 lat, to nadal jest to inspirujący film dla fanów męskiej klasyki. W roku 1974 w rolę Gatsby’ego wcielił się Robert Redford, a niezapomniane stroje do filmu przygotował sam Ralph Lauren.

Tym razem stroje do filmu zaprojektowała znana kostiumograf Catherine Martin we współpracy z Brooks Brothers – jedną z najbardziej „amerykańskich” marek, która w tym roku świętuje 195-lecie istnienia. Ja ekranizacji Luhrmanna jeszcze nie widziałem, więc daruję sobie recenzję samego filmu (opinie są podzielone) i skupię się na samych strojach, a dokładniej kolekcji, którą firma Brooks Brothers wprowadziła do sprzedaży i mechanizmach, które temu przyświecały. To świetny przykład na wykorzystanie popularnego filmu do promocji i pozycjonowania konkretnej marki odzieżowej.

Sama ekranizacja Gatsby’ego z 1974 roku stała się kultowa, ale także kostiumy Ralpha Laurena na długie lata pozostały w pamięci i miały duży wpływ na pozycjonowanie marki. To przykład pokazujący, że kostiumy filmowe mogą mieć przełożenie na sukces komercyjny marki, która za tym stoi. W Stanach radzą sobie z tym świetnie (inny dobry przykład to serial „Mad Men” i kolekcja Banana Republic), natomiast w Polsce nie przypominam sobie dobrego product placement z marką odzieżową.

Ale wróćmy do „Wielkiego Gatsby’ego” AD 2013. Akcja filmu rozgrywa się w latach 20 minionego wieku i był to piękny okres dla mody męskiej i właśnie do tego odwołuje się limitowana kolekcja Brooks Brothers. Piękne zestawy koordynowane z białymi spodniami, pastelowe garnitury, kołnierzyki na szpilkę, marynarki nawiązujące do sportów wodnych, spodnie na szelki, dwukolorowe buty – wszystkie te elementy świetnie wpisują się w klimat filmu (lata 20 minionego wieku), ale wyglądają bardzo świeżo teraz, gdy moda męska coraz chętniej odwołuje się do klasyki sprzed kilkudziesięciu lat. Nie ma w tej kolekcji nic, co „trąciłoby myszką”. Wręcz przeciwnie – jest świeża, stylowa i męska.

Firma bardzo umiejętnie wykorzystała modę na retro-klasykę i sama kolekcja „The Great Gatsby”, poza szansą na sukces komercyjny, bardzo skutecznie odświeża dziedzictwo tej znakomitej marki. To coś, czego moim zdaniem polskim markom brakuje. Mamy przecież Bytom (1945 r.), Vistulę (1946 r.) czy Próchnik (1939 r.), których bogata historia jest ciekawą bazą do tworzenia tego typu kolekcji. Obecnie Próchnik, po wejściu Rafała Bauera coś tam próbuje działać odwołując się do historii założyciela marki, ale za wcześnie by to oceniać. W sklepach nadal jest jeszcze towar z poprzednich kolekcji, gdy za zarządzanie marką odpowiadał ktoś inny. Kierunek wydaje się dobry.

Natomiast na koniec chciałbym wrócić do tematu wykorzystania strojów filmowych do promocji marki odzieżowej. To ciekawy model promocji, z którego polskie firmy nie korzystają lub korzystają w bardzo prostacki sposób (np. bilbord czy torba reklamowa konkretnej marki, która niby przypadkowo pojawia się w filmie czy serialu). A potencjał moim zdaniem jest ogromny.

Polskie hity filmowe ostatnich lat, pod względem statystyk oglądalności niczym nie ustępowały zagranicznym produkcjom. Najlepsze polskie filmy notowały grubo dwa miliony widzów. Podobnie było z serialami. Oczywiście większość z tych filmów i seriali średnio nadaje się do budowania prestiżu takich marek jak Bytom, Vistula, Próchnik czy Reserved ale nie jest aż tak źle. W ostatnich latach było kilka produkcji, które moim zdaniem nadawałyby się do subtelnej i przemyślanej kampanii bazującej na przygotowaniu strojów męskich do danego filmu, a później kolekcji ubrań inspirowanej tym kostiumami filmowymi. Przykłady? „Generał – zamach na Gibraltarze”, „Mała matura”, „Wenecja”. Może w najbliższych latach znajdą się lepsze przykłady. Mieliśmy przecież takie filmy jak: „Vabank”, „Halo Szpicbródka”, „Kariera Nikodema Dyzmy”, „Tędowata”, „Ziemia Obiecana” – tam męskie stroje były znakomite, ale w tamtych czasach nikt nie myślał o product placement.

Fajnie byłoby zobaczyć przemyślaną mini kolekcję którejś z rodzimych marek lokowaną w dobrym filmie czy serialu, bo współczesne polskie produkcje są mizerne jeśli chodzi o stroje dla męskich bohaterów.