#NoszoneOcenione – okulary Tom Ford po dwóch latach

Okularnikiem jestem już ponad 15 lat i przez ten czas miałem okazję przetestować oprawy wielu producentów z różnych półek cenowych, a w dzisiejszym wpisie chciałbym się podzielić opinią o jednym z najdroższym egzemplarzu z dotychczas noszonych. Czy oprawy Tom Ford warte są swojej wysokiej ceny?

TOM FORD – PROJEKTANT, BIZNESMEN, REŻYSER…

Amerykanin Thomas Carlyle Ford jest jednym z najbardziej znanych i cenionych projektantów ostatnich dekad. Jego przygoda z wielką modą zaczęła się w roku 1990 gdy zaczął pracę w domu mody Gucci jako projektant. W roku 1992 został dyrektorem działu stylistów, a w 1994 dyrektorem kreatywnym marki i był nim do 2004 roku. Wiele osób twierdzi, że to właśnie Ford doprowadził do wielkiego odrodzenia marki Gucci. Gdy przychodził do firmy, ta była bliska bankructwa. Gdy ją opuszczał w roku 2004, wyceniano ją już na 10 miliardów dolarów. Z firmy odszedł po tym jak grupa Gucci została oficjalnie przejęta przez koncern Pinault-Printems-Redoute (obecnie Kering).

Kilkanaście miesięcy później stworzył własną markę, która błyskawicznie podbijała świat dóbr luksusowych. Zaczęło się od męskiej kolekcji ubrań oraz okularów i akcesoriów. Obecnie oferta marki Tom Ford jest znacznie szersza. Okulary przeciwsłoneczne i oprawki okularowe od początku były mocnym produktem Forda i szybko zaczęły konkurować z bardziej znanymi markami. Modele damskie wyróżniały się dużym formatem, który idealnie wstrzelił się w trend powrotu do wzornictwa z lat 50 i 60, natomiast modele męskiej również wyraźnie nawiązywały do grubych rogowych opraw z połowy minionego wieku. I właśnie ta cecha sprawiła, że dwa lata temu zdecydowałem się na zakup modelu TF5178.

RETRO KLASYK Z FILMU „A SINGLE MAN”

Model TF5178 to jeden z największych bestsellerów marki Tom Ford. Jego pierwowzór po pierwszy zauważyłem w filmie „A single man”, którego reżyserem był sam Tom Ford i to właśnie wtedy pomyślałem „o, czegoś takiego szukałem”. Akcja filmu rozgrywa się w latach 60 ubiegłego wieku i trzeba przyznać, że scenografia, kostiumy i wszelkiego rodzaju dodatki są w tym filmie bardzo starannie odwzorowane. Do tego grona można także zaliczyć czarne rogowe oprawki głównego bohatera. Podobno w filmie wykorzystano oryginał z tamtych lat, a dokładniej model firmy NALCO o symbolu #44.

Niedługo po filmie „A single man” Tom Ford wprowadził do swojej kolekcji model TF5178, który jest niemal kopią okularów Nalco #44 i to właśnie ten model sobie upatrzyłem kilka lat temu. Niestety barierą była cena. U polskich optyków oprawy te kosztowały  1100-1200 zł i choć zawsze uważałem, że na okularach korekcyjnych nie powinno się oszczędzać, to wydanie takiej kwoty uważałem za mało rozsądne. Odpuściłem sobie zakup, ale od czasu do czasu szukałem na aukcjach internetowych egzemplarzy powystawowych. W końcu trafiłem na promocję w sklepie OptykaWorld.pl i udało mi się je kupić za połowę ceny z polskich salonów optycznych. Czy były tego warte? Poniżej szczegółowy opis po dwóch latach intensywnego użytkowania.

KOMFORT

Komfort jest jedną z najważniejszych cech opraw dla osób, które muszą je nosić przez kilkanaście godzin na dobę . Ja noszę okulary korekcyjne od rana do późnej nocy, dlatego zwracam na to uwagę. Na ten komfort wpływa wiele elementów:

• Wybór odpowiedniego rozmiaru
• Ciężar i wyważenie opraw
• Kształt i dopasowanie nanośników (elementów konstrukcyjnych, które trzymają okulary na nosie)
• Zawiasy fleksowe pozwalające na odchylanie zauszników na zewnątrz
• Wyprofilowanie zauszników
• Wyprofilowanie krawędzi oprawy. Kanciaste krawędzie ramki potrafią uciskać skórę twarzy, co po kilku godzinach jest uciążliwe i bolesne.

Okulary TF5178 są bez wątpienia najwygodniejszymi oprawami jakie dotychczas miałem. Mimo, że wyglądają masywnie, to są bardzo lekkie i po kilkunastu godzinach noszenia nie czuję ucisku na nosie i uszach, co zdarzało się przy innych oprawach. Zawiasy posiadają sprężyny, co ułatwia zdejmowanie i zakładanie. Ramka nie posiada kanciastych krawędzi (wszystkie są zaokrąglone), co także wpływa na wysoki komfort. Wszystkie te cechy sprawiają, że to właśnie czarne Fordy noszę najczęściej. Po prostu czuję się w nich najlepiej.

WYGLĄD

Wiele osób może powiedzieć, że w okularach korekcyjnych najważniejsze jest to, by właściwie korygowały wadę wzroku, ale przy przedmiocie, który będzie noszony na nosie przez kilkanaście godzin trudno pominąć ocenę wizualną. Okulary Forda podobały mi się od wielu lat. Jest w nich coś takiego, że po założeniu jest efekt wow, choć w większości są to modele bardzo klasyczne. Model TF5178 również oceniam bardzo wysoko. Klasyczna forma, udane proporcje, grube ramki w stylu retro, a do tego wysoki połysk, który dodaje klasy i jest cechą charakterystyczną opraw Forda.

JAKOŚĆ

Jeszcze przed zakupem zastanawiałem się czy okulary Forda nie są tylko ładnie zapakowanym luksusowym produktem o jakości nieodbiegającej od marek z niższej półki cenowej, ale okazuje się, że tak nie jest i na bardzo dobrą ocenę zasługuje zarówno acetat z którego wykonano oprawkę (głęboka czerń, wysoka odporność na zarysowania, piękny połysk), jak i pozostałe detale takie jak zawiasy i spasowanie wszystkich elementów. Mały minus postawiłbym jedynie przy najbardziej charakterystycznym elemencie okularów tej marki, a mianowicie metalowym T przechodzącym z zauszników na przód ramki. Ten element bardzo szybko pokrył się niezbyt ładną patyną, a jego osadzenie w ramce nie jest tak precyzyjne jak np. słynne strzały w okularach Persol. Przy tej półce cenowej można oczekiwać czegoś więcej.

OBECNY WYGLĄD

Wszystkie moje dotychczasowe oprawy z czarnego plastiku i acetatu dość szybko traciły swój połysk i głęboki odcień czerni, co w pewnym momencie wpłynęło na decyzję o tym, by kolejne okulary zamawiać w odcieniach brązu. Po prostu zmatowiona czerń (szczególnie punktowo, a nie na całej powierzchni) nie wygląda dobrze.

Przy oprawach Forda pierwsze minimalne rysy i zmatowienia pojawiły się kilka miesięcy temu, czyli po ponad roku od momentu zakupu, co potwierdza słowa o wysokiej jakości acetatu. Obecnie tych zarysowań jest więcej, ale są one widoczne wyłącznie z bardzo bliska, zatem nie zamierzam jeszcze pozbywać się tych opraw. Sądzę, że jeszcze rok mi posłużą. Jest to bardzo dobry wynik biorąc pod uwagę fakt, że noszę je wyjątkowo często. Szacuję, że przez minione dwa lata to właśnie w tych okularach chodziłem najczęściej. Szacuję, że było to około 80% dni w roku. Biorąc pod uwagę to, że okulary są na moim nosie zazwyczaj 18 godzin na dobę i mnożąc to przez liczbę dni z tych dwóch lat, wychodzi na to, że moje Fordy mają za sobą blisko 10 tysięcy godzin użytkowania. Jak na tak duży „przebieg”, ich obecny stan jest bardzo dobry.

PODSUMOWANIE

Relacja ceny do jakości wypada bardzo dobrze, ale biorę pod uwagę cenę którą ja zapłaciłem (630 zł). Gdybym miał to porównać z kwotą sugerowaną na nasz rynek dla tego modelu czyli 1350 zł (w oficjalnym sklepie Forda jeszcze więcej bo 475$, czyli 1900 zł), to ta relacja nie byłaby już tak dobra, bo w sporo niższej cenie (700-850 zł) można kupić większość modeli Persola, którego jakość nie jest dużo gorsza, a w kilku elementach jest nawet lepsza (metalowe detale, precyzja wykonania). Argumentem po stronie Forda jest lepszy acetat i design opraw, który dla wielu osób jest priorytetem. Trudno to opisać słowami, ale okulary Forda robią wrażenie. Są znakomicie zaprojektowane, mają świetne proporcje i po prostu wyglądają bardzo stylowo. Mnie ten model bardzo przypadł do gustu i gdy tylko obecny egzemplarz zużyje się, to zapewne kupię go ponownie, jednak tak jak poprzednio będę szukał okazji cenowych.

Komfort: 10/10
Wygląd: 10/10
Jakość: 9/10
Obecny wygląd/zużycie: 8,5/10

Ogólna ocena: 9/10

Oceniany produkt ma: 2 lata
Oceniany produkt był noszony: około 9-10 tys godzin (ponad 500 dni)