Dlaczego polskie buty są brzydkie?

9 grudnia 2012 345 komentarzy

Tytułowe pytanie chciałbym potraktować, jako rodzaj prowokacji, która mam nadzieję wywoła ciekawą dyskusję, a może i reakcję firm, bo wiem, że czytają tego bloga. Temat ten chodził za mną od dłuższego czasu, ale jakoś nie mogłem się zebrać do aktywności.

Bardzo często dostaję prośby o pomoc w zakresie doboru butów. Ktoś chce kupić dobre, ładne buty w rozsądnej cenie, ale nie wie gdzie. Oczywiście najlepiej gdyby takie buty były łatwo dostępne, a więc do kupienia w każdym większym mieście, by można je było zmierzyć. Coraz częściej w przypadku takich pytań czuję się bezradny. Zacząłem się zastanawiać dlaczego.

Na pewno nie jest to spowodowane słabą dostępnością butów, jako asortymentu. W każdym centrum handlowym mamy co najmniej kilkanaście sklepów wyłącznie z tym asortymentem, a obecnie także każda sieciówka ma szerokie kolekcje obuwia. Co warte pokreślenia, jest duża ilość marek polskich, których udział w rynku obuwniczym jest znaczący. Na pewno jest to większy udział niż w przypadku marek odzieżowych. Wymienię tylko te największe, które można znaleźć w każdym większym i średnim mieście: Gino Rossi, Kazar, Wojas, Cohnpol, Ryłko, Badura, Prima Moda, Lesta, Venezia, Nord, McArthur, CCC. Wszystkie te marki są polskie, choć nazwy niektórych mogą sugerować inne korzenie. Część marek produkcję zleca podwykonawcom na Dalekim Wschodzie, a cześć nadal realizuje produkcję samodzielnie w Polsce. Ci drudzy raczej nie muszą się wstydzić swojej jakości. Zazwyczaj są to buty, których cena odzwierciedla jakość. Niestety gorzej jest z ich designem. Zdecydowana większość kolekcji marek, które wymieniłem jest po prostu koszmarna. Co ciekawe, kolekcje damskie w wielu przypadkach są naprawdę ładne.

Największy problem, jaki dotyczy większości marek, to brak ponadczasowej klasyki lub pseudoklasyka. Żeby to udowodnić postanowiłem obejrzeć ofertę wyżej wymienionych marek i postanowiłem znaleźć trzy klasyki z mody męskiej, które powinny być w ofercie każdej marki. Jako wzorce posłużyły mi modele niemieckiej marki Gordon&Bros i francuskiej Bexley, która cenowo nie odstają w sposób znaczący od marek Gino Rossi, Kazar, Nord czy Cohnpol. Postanowiłem poszukać wśród polskich marek klasycznych brogsów, czarnych półbutów z nakładanym noskiem i zamszowych trzewików typu ?chukka?.

Okazało się, że wybór wśród oferty polskich marek jest duży (średnio każda marka ma kilkadziesiąt modeli), ale znalezienie dobrych klasyków jest w zasadzie niemożliwe. Oto modele, które można podciągnąć pod tę kategorię, ale sami przyznacie, że efekt jest mizerny biorąc pod uwagę, że wyboru dokonałem spośród ponad 300 modeli. Smutne jest też to, że właściwie żadna z polskich marek nie ma swojego charakterystycznego stylu. Jeśli na zdjęciach nie wstawiłbym nazw marek, to jestem przekonany, że każdy z was miałby problem z rozszyfrowaniem jaka to marka. Kolekcje te są po prostu nijakie. Polskie marki radzą sobie z projektowaniem odzieży na solidnym europejskim poziomie (patrz: Reserved, House, Top Secret, Tatuum), natomiast z obuwiem męskim jest tragicznie.

Wniosek jest taki, że polscy producenci są w stanie wykonać obszerne kolekcje o niezłej jakości, ale próżno szukać modeli, które można by uznać za ładne i ponadczasowe. Na tle zachodnich marek, o podobnej półce cenowej (chociażby Gordon&Bros, Clarks) wypadamy bardzo blado. Konsekwencją tego stanu rzeczy jest fakt, iż większość moich znajomych, którzy chcą kupić klasyki, robi to za pomocą zagranicznych sklepów internetowych i nie wynika to ze snobizmu, lecz z braku wyboru w rodzimych sklepach modeli spełniających bardzo proste kryterium: prosty, klasyczny design.

Nie rozumiem dlaczego żadna z firm z niskiej i średniej półki nie wpadła na pomysł by w swojej kolekcji stworzyć linię classic, obejmującą 5-6 modeli, które byłby kopią najbardziej klasycznych modeli obuwia męskiego. Modele takie mogłyby być produkowane latami i jestem przekonany, że miałyby swoich zwolenników. Firma nie musiałaby robić przecen na takie modele, zatem także pod względem biznesowym byłoby to uzasadnione posunięcie.

Dlaczego tak się dzieje, że w polskich sklepach nie można kupić ładnych ?klasyków?? Widziałbym tutaj kilka przyczyn:

1. Projektanci za wszelką cenę chcą co sezon tworzyć coś ?nowego? i stąd cała masa dziwacznych przeszyć, koszmarnych proporcji, spłaszczonych kopyt, zadartych nosków itp. Sami przyznacie, że trudno co sezon wymyślać kilkadziesiąt nowych modeli butów, a projektanci robią co mogą, by mogli usłyszeć, że ?czegoś takiego jeszcze nie było?.

2. Marki boją się pójść w klasykę, bo klasyka to ponadczasowość, czyli zakup na kilka sezonów. Jeśli klient kupi klasyczne buty, to będą one ?modne? długo, zatem jest mała szansa, że za rok wróci po kolejne, bo te już mu się znudzą lub staną się niemodne.

3. Polski konsument ? mężczyzna, jest mało wymagający i kupuje to, co jest. Skoro koszmarki obuwnicze się sprzedają, to marki je produkują. Jednocześnie mogą się pochwalić, że mają męską kolekcję składającą się z 50 modeli, gdzie każdy jest inny i w związku tym są innowacyjni i nie kopiują nudnego Lobb?a czy Crockett&Jones.

To oczywiście tylko moje przypuszczenia, ale chętnie poznam wasze opinie na ten temat.