Budrysówka jest dobra na wszystko

27 stycznia 2015 211 komentarzy

Choć w mojej szafie jest kilkanaście różnych kurtek i płaszczy, to z tych zimowych jest jeden model, który noszę wyjątkowo często. Gdybym to podliczył, to pewnie okazałoby się, że co drugi dzień. Granatowa budrysówka, bo o niej mowa, to klasyk który niepodzielnie rządzi w mojej szafie od kilku lat. Jest kilka zalet, które sprawiają, że tak często ją noszę.

1. UNIWERSALNA

Po pierwsze, budrysówka jest niezwykle uniwersalna. Idealnie wpisuje się w styl półelegancki, bo z jednej strony tkanina i długość upodabnia ją do klasycznych wełnianych płaszczy, ale detale takie jak kaptur, duże kieszenie i kołki sugerują podobieństwo do kurtek. To sprawia, że dobrze równie dobrze wygląda w zestawie z nieformalnym garniturem, jak i z bluzą rugby, dżinsami i zimowymi traperami. Jak nie wiem co danego dnia założyć na siebie – kurtkę czy płaszcz – to prawie zawsze wybieram budrysówkę.

Uniwersalność budrysówki dotyczy także warunków pogodowych. Ja nosiłem ją w zakresie temperatur od -15 do +10 stopni Celsjusza. Oczywiście te dolne granice wymagały założenia kilku warstw ubrań pod kurtkę, ale grubo tkane sukno wełniane chroni przed mrozem nie gorzej niż przeciętne kurtki puchowe. Bardzo przydatny jest także kaptur – element, którego brakuje klasycznym płaszczom.

2. PONADCZASOWA

Po drugie, budrysówka jest okryciem wierzchnim o długiej historii, a ja lubię takie ponadczasowe klasyki, które mają ciekawy rodowód. W tym przypadku chodzi o brytyjską Royal Navy i czasy pierwszej wojny światowej. Wełniane budrysówki były wtedy podstawowym okryciem wierzchnim dla żołnierzy pełniących służbę na okrętach brytyjskiej marynarki wojennej. Kurtki te doskonale chroniły marynarzy przebywających na otwartych mostkach. Tkanina budrysówki (gruba, ściśle tkana wełna), jak i charakterystyczne elementy (wysoka stójka, duży kaptur, zapięcia z dużych kołków pozwalające na ich odpinanie nawet w grubych rękawicach) zapewniały ciepło i tak ważną w ubiorach militarnych swobodę i funkcjonalność. Podstawowym kolorem budrysówek dla Royal Navy był beż.

Do cywila budrysówki trafiły po drugiej wojnie dzięki brytyjskim przedsiębiorcom z rodziny Morris, którzy od ministerstwa obrony odkupili nadwyżki z magazynów wojskowych i zaczęli je sprzedawać jako kurtki do codziennego użytku. Tak powstała marka Gloverall, która po wyprzedaniu zapasów wojskowych w połowie lat pięćdziesiątych zaczęła własną produkcję kurtek i płaszczy wzorowanych na wojskowych modelach. Do dnia dzisiejszego Gloverall jest najbardziej znanym i cenionym producentem klasycznych budrysówek.

3. RZADKO SPOTYKANA

Choć budrysówka od czasu do czasu pojawia się w ofercie marek sieciowych, to nadal jest rzadko spotykanym okryciem wierzchnim w Polsce, co w pewnym stopniu gwarantuje oryginalność. W końcu mało kto lubi gdy wszyscy wokół noszą coś podobnego. W ostatnich latach tak się stało z kurtkami pikowanymi (husky), które nagle pojawiły się w ofercie praktycznie każdej marki odzieżowej, a jeszcze 3-4 lata temu nie był to popularny model.

Na zdjęciach możecie zobaczyć zwyczajny, codzienny zestaw nawiązujący trochę do zimowego stylu preppy. Jest tu budrysówka, która jest podstawowym okryciem wierzchnim tego stylu. Jest także koszula z błękitnej bawełny oxford oraz krawat z motywem klubowym, no i kolorowe chinosy.

Autorem zdjęć jest Dominika Kuroś.

Budrysówka – Gloverall (tutaj podobne: Gloverall, Gloverall, Próchnik, Vistula)
Marynarka – M.Ceran
Koszula – H&M Premium (tutaj podobne: H&M, Gant, Polo Ralph Lauren)
Krawat – Vineyard Vines (tutaj podobne: Polo Ralph Lauren, Morris)
Szalik – Drake’s (podobne: Hackett, Polo Ralph Lauren, Tommy Hilfiger)
Rękawice – Camel Active
Poszetka – uszyta ze starej koszuli
Zegarek – Jacques Lemans (ten model)
Spodnie – Tommy Hilfiger (tutaj podobne: Jack&Jones)
Buty – Yanko (ten model)