Garnitur i golf

Wydaje się, że przez dziewięć lat blogowania pokazałem na sobie już wszystkie możliwe formy klasyki mody męskiej, ale okazuje się, że nadal są jeszcze jakieś nieodkryte rewiry. Dzisiaj klasyk, który o dziwo jeszcze nie pojawił się w sesjach ani razu, czyli garnitur i golf.

SESJA Z LOKOWANIEM PRODUKTU MARKI SAMSUNG

Golfy przez wiele lat były po prostu odzieżą techniczną/roboczą i nikt nawet nie myślał o noszeniu ich pod garniturem. Na początku XX wieku nosili je najczęściej rybacy, podróżnicy, taternicy, narciarze, pracownicy fizyczni. W kolejnych dekadach golfy stopniowo wchodziły do mody codziennej, zmieniał się także ich charakter. Zamiast grubych dzianin z wełny szetlandzkiej zaczęto stosować cieńsze i bardziej szlachetne dzianiny (np. kaszmir, wełna merino). I taka wersja nabrała lżejszego charakteru i bardziej eleganckiego sznytu, co pozwalało na noszenie takich golfów pod marynarkami i garniturami. W latach 60 był to już popularny trend wśród środowisk artystycznych na całym świecie, które nie po raz pierwszy przełamywały pewne utarte schematy. Koszula pod garniturem była czymś oczywistym, każdy ją nosił, natomiast golf „zmiękczał” wizerunek garnituru nadając mu nieformalnego stylu, który przecież artyści i intelektualiści kochali.

Czy każdy golf będzie pasował pod garnitur? Niestety nie. Również nie każdy garnitur będzie dobrze wyglądał z tym rodzajem swetrów. Zacznę od golfów. Pod marynarki najlepiej wybierać cienkie dzianiny o gładkiej strukturze z naturalnych surowców (wełna, bawełna, kaszmir, jedwab), bo one dają najlepszy komfort przy ubieraniu warstwowym. Fason powinien być dość mocno dopasowany do ciała by podkreślał sylwetkę i nie wypychał od środka marynarki, bo wtedy wygląda to tak, jakbyś w pośpiechu założył pierwszy lepszy garnitur na to co masz akurat na sobie. Trzeba też pamiętać, że golfy bardzo mocno eksponują brzuszek i inne niedoskonałości tułowia, zatem do takich swetrów sylwetka powinna być co najmniej standardowa, a najlepiej szczupła. Jeśli chodzi o sam garnitur, to ze swetrami (nie tylko golfami) najlepiej wyglądają egzemplarze z tkanin o melanżowej lub włochatej strukturze, czyli flanele wełniane, tweedy, kaszmir, aksamit, sztruks. Eleganckie wełny czesankowe o niskiej gramaturze i z lekkim połyskiem trudniej połączyć z golfami, bo różnica faktur może być zbyt duża.

U mnie jest to garnitur z grubej, mięsistej flaneli i gdy tylko odszyliśmy jego prototyp, to od razu wiedziałem, że będzie świetnie wyglądał z ciemnymi golfami (inspiracją było to zdjęcie Ralpha Laurena z lat 80). To przykład garnituru, który pozornie wydaje się mało uniwersalny, ale naprawdę można go nosić na wiele sposobów, odbierając mu ten nieco oldskulowy charakter. Na przykład same spodnie widziałbym w zestawie z brązowymi trzewikami, golfem i brązową kurtką pilotką, a samą marynarkę można wykorzystać w zestawach z dżinsami, sztruksami i grubszymi chino (taka ciekawostka – włoska marka Tagliatore ma w aktualnej kolekcji właśnie samą marynarkę dokładnie z tej samej tkaniny). Myślę, że to ciekawa propozycja dla osób, które chcą mieć w szafie jeden garnitur, ale nie chcą by był to gładki granatowy klasyk, bo w takowym nie będą się czuć dobrze i pewnie zakładaliby go raz na kilka lat. Przytoczę tu moje słowa sprzed dwóch lat z wpisu o tym czy pierwszy garnitur zawsze powinien być granatowym jednorzędowcem:

Wyobraźcie sobie mężczyznę, który jest osobą nieszablonową, na co dzień ubiera się barwnie, a ubraniowa klasyka jest mu obca i nieakceptowalna. Choćbym nie wiadomo jak mocno namawiał go na gładki granatowy garnitur, on i tak powie, że to nie dla niego i bez względu na okoliczność będzie się w nim czuł źle. Po co więc na siłę wbijać go w taki garnitur? Nie można zapominać o tym, że ubiór powinien dodawać pewności siebie i być w mniejszym lub większym stopniu odzwierciedleniem charakteru danej osoby. No i po prostu musi się podobać. Jeśli nawet najbardziej poprawny strój stłamsi właściciela i odbierze mu naturalność, to nie dość, że nie będzie on się czuł dobrze, to jeszcze będzie wyglądał jak przebrany, a nie ubrany, a przecież nie o to chodzi w budowaniu wizerunku. Cały wpis dostępny tutaj.

Przy okazji tej stylizacji udało mi się wreszcie znaleźć zastosowanie dla czarnych oxfordów, które dotychczas zakładałem chyba tylko do smokingu, co zresztą widać po prawie niezużytej podeszwie. W sesji pojawia się także najnowszy model smartfona marki Samsung, który miałem okazję przetestować w ostatnich dniach. To już dziewiąta edycja biznesowej linii Note, ale moim zdaniem nie jest to telefon wyłącznie dla biznesmenów. To wszystkomający kombajn, który z powodzeniem można nazwać kieszeniowym komputerem i aparatem, więc sprawdzi się u wszystkich tych, dla których internet i komputer są codziennym środowiskiem pracy, a po godzinach niezbędnym narzędziem rozrywki. Osoby te docenią przede wszystkim bardzo długi czas pracy na baterii, wydajność, duży ekran i bardzo funkcjonalny rysik, który dla mnie, jako fana odręcznego pisania i szkicowania, jest największym odkryciem.

Autorem zdjęć jest Dominika Kuroś

Garnitur – Lancerto & Mr. Vintage
Golf – Massimo Dutti
Poszetka – Poszetka.com
Buty – La Zigne
Zegarek – Orient Star
Smartfon – Samsung Galaxy Note9