Longwing, czyli długoskrzydłe buty

20 maja 2015 154 komentarze

Pogoda tej wiosny bywa kapryśna do tego stopnia, że kilka dni temu musiałem sięgnąć po cieplejsze ubrania, których jeszcze nie schowałem po sezonie jesienno-zimowym, więc dzisiaj sesja w klimacie bardziej wczesnowiosennym niż majowym.

Granatowej kurtko-marynarki chyba jeszcze nie pokazywałem na blogu, a jest to jedna z moich ulubionych rzeczy z jesienno-zimowej szafy. Lubię ją ze względu na udane połączenie stylu eleganckiego ze sportowym (i pewnie dlatego tak często ją noszę, bo pasuje mi prawie do wszystkiego), ale także dlatego, że jest niezwykle lekka, a przy tym bardzo ciepła. Wagowo porównałbym ją do swetra, a jeśli chodzi o ciepło, to do cienkiej kurtki puchowej. W dodatku bardzo dobrze reguluje temperaturę ciała, bo zimą zakładałem ją na sweter przy temperaturze w okolicach zera stopni Celsjusza i nie było mi zimno, a kilka dni temu przy temperaturze w okolicach piętnastu stopni nie było mi w niej za ciepło. W kurtce prawdopodobnie zastosowano jakąś nowoczesną ocieplinę, która jest lekka i cienka, a jednocześnie o bardzo dobrych parametrach izolacyjnych. Marka Navigare produkuje też specjalistyczną odzież żeglarską, więc może i tu zastosowano jakieś nowe technologie.

Spodnie w kratę pokazywałem już kiedyś na blogu (tu) i wtedy nie był to zbyt udany zestaw. Tak jasne i odważne spodnie przygasiły całkowicie pozostałe elementy ubioru i nie wyszło z tego nic ciekawego. Tym razem zdecydowałem się na jaśniejsze buty oraz jaśniejszą i mniej elegancką górę. Bardzo lubię te spodnie, jednak rzadko w nich chodzę właśnie z tego powodu, że trudno je połączyć z innymi elementami mojej garderoby. Ta kurtko-marynarka wydaje się jednym z lepiej pasujących elementów.

Na stopach możecie zobaczyć mojego faworyta z dzisiejszej sesji, czyli nowe „Janki”. Nie dość, że uwielbiam taki brązowo-pomarańczowy odcień skóry, to jeszcze są to brogsy, czyli mój ulubiony wzór cholewki. Od dwóch lat noszę bardzo podobny model Yanko w wersji wysokiej (trzewiki – tu jedna z sesji) i niecierpliwie czekałem aż pojawi się ich niska wersja (półbuty). No i pojawiły się wreszcie jakiś czas temu, w dodatku w rzadko spotykanej wersji „longwing” (nie słyszałem o polskim odpowiedniku, więc proponuję słowo „długoskrzydłe”), czyli z naszywanym noskiem przedłużonym aż do pięty. To mało popularny fason wśród europejskich firm, za to charakterystyczny dla amerykańskich marek takich jak Alden, Allen Edmonds i Johnston&Murphy. Wydaje się, że tak jasny odcień brązu nie jest zbyt uniwersalny, ale ja uważam, że jest wręcz przeciwnie. Gdybym miał wskazać jedne najbardziej uniwersalne buty, które pasują do stylu półeleganckiego, to wymieniłbym właśnie koniakowe lub brązowe brogsy. Pasują w zasadzie do każdego koloru poza czarnym, stylistycznie też dają duże pole manewru: od dżinsów, przez chinosy, aż do spodni z kantem jak w dzisiejszej sesji. Zresztą któryś z kolejnych wpisów będzie właśnie o koniakowych brogsach i ich uniwersalności.

Zdjęcia: Dominika Kuroś

Kurtka – Navigare (tu podobne: McNeal, Tommy Hilfiger, Bytom, Mango)
Koszula – Vistula (tu podobne: Lantier, Burton, GAP, Polo Ralph Lauren)
Spodnie – Equipage
Torba – Sandqvist (ten model: Sandqvist, a tu podobne: Clarks, Royal Republiq)
Buty – Yanko (ten model: 610 Cuero)