Umiarkowany slim

We współczesnej odzieży męskiej dominują dwa fasony: regularny i dopasowany. Ten pierwszy nie zmienił się znacząco przez ostatnich kilkanaście lat, natomiast fason dopasowany przechodził i nadal przechodzi ewolucję. Jeśli byśmy porównali marynarki slim: te sprzed dziesięciu lat i obecne, to łatwo zauważyć, że zmieniło się w nich wiele elementów. Te nowsze są krótsze, bardziej dopasowane w talii, ich rękawy i klapy są węższe. I choć sam od wielu lat jestem fanem ubrań szytych blisko ciała, to wiele z tych wymienionych elementów sprawia, że oglądając kolekcje niektórych firm zastanawiam się czy to jeszcze męska marynarka, czy już damski żakiet.

Podobnie jest ze spodniami. Lubię wąską nogawkę na dole (18-19 cm), ale zdecydowana większość spodni o takiej szerokości nogawki jest bardzo szczupła również w górnej części, co już mi nie pasuje, bo za mocno opinają uda i pośladki (niejednokrotnie zwracaliście na to uwagę komentując moje stylizacje). W konsekwencji jest tak, że od dłuższego czasu kupuję spodnie w fasonie regularnym, a ich nogawki zwężam poniżej kolan u krawca. Dół wygląda wtedy bardzo estetycznie, bo nogawka jest wąska, co nadaje lekkości całej sylwetce, zaś góra jest luźniejsza, przez co bardzo wygodna, szczególnie w pozycji siedzącej. Takie połączenie fasonu regularnego i slim byłoby dla mnie idealne, niestety nie znam firm, które mają taką hybrydę w swojej ofercie. Pozostają przeróbki krawieckie lub szycie na zamówienie.

Z tej drugiej opcji skorzystałem kilka tygodni temu, gdy po kilku miesiącach ponownie odwiedziłem firmę Cafardini. Jeśli regularnie śledzicie bloga, to zapewne pamiętacie cykl ?Podróże w dobrym stylu? prezentujący polskie firmy, które nie są szczególnie znane, lecz które odniosły sukces, stawiając na jakościowe i stylowe produkty. W pierwszym odcinku zabrałem was wtedy do Łańcuta, gdzie mieści się siedziba i szwalnia firmy Cafardini, która była jednym z pionierów szycia pasowanego w Polsce, a obecnie są w pierwszej trójce największych europejskich szwalni garniturów w systemie made to measure. Jeśli przegapiliście ten wpis, to koniecznie zajrzyjcie tutaj.

Już podczas mojej wrześniowej wizyty Marta Stefańczyk-Ciąpała – prezes firmy Cafardini – wspominała, że skoro tak dokładnie poznałem historię i etapy produkcji ich garniturów, to koniecznie muszą mi uszyć jakiś zestaw, bym samodzielnie mógł sprawdzić jakość ich produktów. Nadmiar obowiązków sprawił, że ponownie spotkaliśmy się dopiero po Nowym Roku, ale dzięki temu miałem czas na przemyślenie mojego zamówienia. Ustaliliśmy, że firma uszyje mi dwa zestawy: garnitur w ich standardowej technologii half canvas oraz zestaw koordynowany z marynarką szytą w technologii full canvas. To droższa linia Sartorial, która jest odpowiedzią na oczekiwania bardziej wymagających klientów z rynku niemieckiego i która od kilku miesięcy dostępna jest także dla klientów z Polski.

Oczywiście linia Sartorial to jeszcze nie bespoke, ale od klasycznego MTM odróżnia ją większy wkład ręcznej pracy i kilka detali. Są to między innymi: ręczne pikowanie klap marynarki, brak jakichkolwiek wkładów termozgrzewalnych i podklejania tkaniny fizeliną, ręczne wszycie rękawów i kołnierza, ręczne stebnowanie i obszycia dziurek. Inna jest także konstrukcja frontów marynarki – w linii Sartorial jest to full canvas, czyli płótno na całej długości, a więc tak jak w klasycznym bespoke. Takie rozwiązanie sprawia, że marynarka jest lżejsza, bardziej przewiewna, lepiej się układa na klatce piersiowej.

Szczegóły dotyczące marynarki miałem przemyślane wcześniej (m.in. klasyczna długość, dość szerokie klapy, półpodszewka), a najbardziej czasochłonny jak zawsze okazał się wybór tkanin. Największe zainteresowanie wzbudziły u mnie próbniki Loro Piana i to z nich wybrałem trzy flanele: granatowa w brązową kratę na marynarkę, jasnoszara na spodnie oraz brązowa pepitka na kamizelkę (ją pokażę w innej sesji). Tkaniny tej włoskiej marki nie bez powodu cieszą się dużym uznaniem w świecie krawieckim. Ich flanele są fantastyczne w dotyku, bardzo ładnie się układają, a kolory nie są ani zbyt wypłowiałe, ani zbyt wyraziste. Wadą jest to, że nie są zbyt odporne na tarcie. Moje spodnie po kilku założeniach są mocno zmechacone w kroku, co przy flanelach innych firm nie zdarzało się tak szybko.

Przy omawianiu detali marynarki poprosiłem o zmiany, których katalog MTM Cafardini nie uwzględniał m.in. inny kształt kieszeni zewnętrznych (bardziej zaokrąglone, w kształcie czaszy kieliszka do koniaku) oraz większy promień zaokrąglenia poł marynarki. Każda z tych próśb została zrealizowana, co nie jest tak oczywiste w firmach oferujących szycie pasowane, ponieważ cena i szybkość MTM bierze się stąd, że klient ma do wyboru ograniczoną liczbę modyfikacji. Z racji tego, że Cafardini ma własną szwalnię, to takie indywidualne prośby znacznie łatwiej zrealizować.

Duże wrażenie zrobiły na mnie ręczne obszycia. Dziurki guzikowe i butonierka są tak dokładnie wykończone, że dopiero na  lewej stronie widać nieregularność charakterystyczną dla szycia ręcznego. Ramiona są miękkie, lekko wypełnione, ale dopiero teraz zauważyłem na zdjęciach, że na ramionach konieczna będzie drobna korekta, bo tworzą się tam niewielkie fałdowania. Przy marynarce skorzystałem z opcji personalizacji wewnętrznej strony kołnierza – to znak rozpoznawczy marynarek Cafardini.

Przy spodniach poprosiłem o znaczne podwyższenie stanu, poszerzenie ich na biodrach, wykonanie podwójnych zakładek, podwyższenie pasa (do 5 cm) i przesunięcie na bok jego zapięcia. Zależało mi na tych starodawnych detalach, ale z dość wąską nogawką na dole, by całość nie wyglądała zbyt retro. Wyszło to świetnie.

Zarówno w marynarce, jak i w spodniach udało się uzyskać efekt o który mi chodziło, czyli ten tytułowy umiarkowany slim, który coraz częściej widać na zdjęciach z Pitti Uomo i u europejskich promotorów mody męskiej (m.in. Fabio Attanasio, Brunello Cucinelli czy Maciej Zaremba). Marynarka podkreśla talię, ale nie jest tak dopasowana i krótka jak standardowe slimy. Z kolei spodnie są bardzo komfortowe, nie opinają się w górnej części, ale dół jest bliższy fasonom slim (nogawka dość krótka, o szerokości 19 cm). Kto wie, być może takie kroje będące połączeniem fasonu regularnego i dopasowanego pojawią się wkrótce w regularnych kolekcjach popularnych marek. Już od dobrych trzech lat mówi się w branży mody męskiej, że następuje zmęczenie mocno dopasowanymi krojami, a na pokazach największych domów mody od dłuższego czasu widać spodnie z szerszą nogawką i wyższym stanem. Jak wam się podoba taki trend?

Spodnie i marynarka zostały mi przekazane bezpłatnie. Firma Cafardini nie miała wglądu w tekst i zdjęcia przed publikacją.

Autorem zdjęć jest Dominika Kuroś

Płaszcz – Tagliatore
Marynarka i spodnie – Cafardni MTM
Koszula – OSOVSKI & Mr. Vintage (tu podobne: Olymp, Polo Ralph Lauren, Gant)
Poszetka wełniana – Poszetka.com
Zegarek – Zeppelin
Buty – Crownhill Shoes